 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1977/714
K: 1977/745
T: 08.02.1977
DAVA : Çimento Bayiliği yaptığı sırada Bigadiç Kaymakamlığınca verilen çimentoyu ihtiyaç sahiplerine dağıtması gerektiği halde kendi inşaatında kullanmak suretiyle emniyeti suistimalden sanık (G) hakkında yapılan duruşma sonunda; suçu usulen sabit olduğudan T.C.K.nun 510, 522, 523/1, 647 sayılı yasanın 4-6. maddelerine tevfikan binikiyüz lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine ve cezasının ertelenmesine dair (Bigadiç) Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 26.11.1976 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanık tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı yüksek makamından onama isteyen 26.1.1977 tarihli tebliğname ile 31.1.1977 tarihinde daireye gönderilmekle okunarak gereği düşünülüp görüşüldü:
KARAR : İnancı kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için bir şahsın başkasına ait olup muayyen bir suretle istimal etmek üzere kendisine tevdi veya her ne namla olursa olsun teslim olunan bir şeyi kendisinin veya başkasının menfaatine olarak satması veya rehin etmesi veya sarfı istihlak etmesi gerekir.
Şeyin sahibi aslı zilyedidir.
Şeyi emaneten malikinden alan kimse teslim aldığı andan itibaren o şeyin fer'i zilyedi olur. Fer'i zilyedin o şey üzerindeki tasarruf hakları kısıtlı olup asıl malik ve zilliyedin haklarını ve yetkilerini aşamaz.
Fer'i zilliyedin asıl malike dolayısıyla asli silliyede ait hakları kullanmasıyla inancı kötüye kullanma suçu tekevvün eder.
Piyasa ihtiyacının karşılanması için idari mercilerin çimento satışlarında yaptıkları düzenlemeler idari nitelikte olup ve bu düzenlemeler parasını ödeyerek çimento satın alan kimsenin mülkiyet ve tasarruf hak ve yetkisinin özünü kısıtlayamaz.
Yukarıdaki açıklamalara göre sanığın idari düzenlemelere aykırı olan eyleminde inancı kötüye kullanma suç ve unsurları gerçekleşmediği halde yazılı şekilde hükümlülüğüne karar verilmesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, sanık (G)nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA ve depo parasının geri verilmesine 8.2.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.