 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1977/3580
K: 1977/3785
T: 25.05.1977
DAVA : Köy mer'asına elatmaktan sanık (M) hakkında bozma üzerine yapılan duruşma sonunda: Suçu usulen sabit olduğundan T.C.K.nun 513/2, 647 sayılı Kanunun 4. maddelerine tevfikan 1350 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine dair (Bitlis Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 11.3.1977 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanık tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı Yüksek Makamından onama isteyen 11.5.1977 tarihli tebliğname ile 16.5.1977 gününde daireye verilmekle okunarak gereği düşünülüp görüşüldü:
KARAR : T.C.K.nun 513. maddesinin 2. fıkrasında yazılı suçun oluşması için; köy hükmi şahsiyetine ait veya köylünün müşterek istifadesine terk edilen mer'a, harman yeri, yol ve sulak gibi yerlere elatılması gerekir, elatılan yerin münhasıran hazineye (devlete) ait olması suçun oluşması için yeterli değildir.
Duruşma sırasında yapılan keşifte dinlenen bilirkişinin verdiği raporda; dava konusu yerin mer'a olmadığı, devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan "dere yatağı" olduğu belirtilmiş bulunmasına ve hüküm yerinde elatılan yerin devletin (hazinenin) hüküm ve tasarrufunda bulunan dere yatağı olup köylünün müşterek istifadesine terk edildiği kabul edilmiş ve duruşmada dinlenen tanıklar da ifadelerinde bu yerin mer'a olduğunu bildirmiş olmalarına göre; anılan yerin usulen köylünün istifadesine terk edilip "tahsis edilip" edilmediğinin araştırılması ve sonucuna nazaran olayda suç unsurlarının oluşup oluşmadığının tayin ve takdiri gerekirken noksan soruşturma ve incelemeye dayanılarak hükümlülük kararı verilmesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 25.5.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.