 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1977/1072
K: 1977/944
T: 15.02.1977
DAVA : Köylünün müşterek istifadesine terk ve tahsis edilmiş bulunan umuma ait meraya geçici bir süre için gübre dökmek suretiyle elatmaktan sanık (H) ve (M) nin haklarında yapılan duruşma sonunda: Suçları usulen sabit olduğundan T.C.K.nun 513/2, 522, 72, 647 sayılı yasanın 4. maddelerine tevfikan dörtyüzellişer lira ağır para cezalarıyla mahkumiyetlerine dair Niğde Ortaköy Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen 6.1.1977 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanıklar ile üst Aksaray C. Savcılığı taraflarından istenilmiş ve (M) para depo etmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı yüksek makamından red ve bozma isteyen 11.2.1977 tarihli tebliğname ile 14.2.1977 gününde daireye gönderilmekle okunarak gereği düşünülüp görüşüldü:
KARAR : Şartını yerine getirmediği anlaşılan sanık (H) nin temyiz isteğinin reddine,
C.Savcısı ile sanık (M) nin temyizine gelince:
1 - Sanıkların tezek döktükleri yer köy boşluğu ise de bu yere döktükleri tezeklerin kurumasını amaçladıkları aksi ispatlanmayan savunmalarından anlaşılmasına, köy boşluğunun ayni üzerinde tasarruf etme gibi devamlı nitelikte işgal kasıtları bulunmamasına göre eylemlerinde uygulanan T.C.K.nun 513. maddesinin 2. fıkrasındaki şart ve unsurların gerçekleşmediği gözetilmeden yazılı şekilde hükümlülüklerine karar verilmesi,
2 - Kabul bakımından; yasal gerekçe gösterilmeden 647 sayılı kanunun 6. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve C.Savcısı ile sanık (M) nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sanıklar haklarındaki hükmün açıklanan sebeplerle tebliğname uyarınca BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 15.2.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.