 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1977/3322
K: 1977/3254
T: 02.11.1977
DAVA : Öldürmek kastı olmaksızın devlete ait silahla yaralıyarak (N) nin ölümüne sebebiyet vermekten sanık (H) nin bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda; Hükümlülüğüne ilişkin (İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesi)nce verilen 15.7.1977 gün ve 239/225 sayılı hükmün Cumhuriyet Savcısı ile sanık taraflarından istenilmiş sanık şartını yerine getirmiş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : 1 - Oluşa olayın tabancaya şarjörün monte edildiği sırada ateş alması ile ölümün meydana gelmiş olmasına göre tebliğnamedeki düşünceye katılma olanağı görülmemiştir.
2 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıda gösterilen bozma sebebi dışında başka bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın, olayda yasal indirme sebebi bulunduğuna Cumhuriyet Savcısının da sanığın öldürme kasdı ile hareket ettiğine ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
3 - Açıklamaları hükme dayanak alınan şahadete göre sanıkla maktul arasında olay sırasında hiç bir münakaşa geçmediği gibi, ölenin sanığa tabancası olup olmadığını sorması üzerine sanığın tabancası olduğu cevabını vermesi üzerine yine ölenin arzusu üzerine mermileri gösterdiği bir sırada şarjörü tabancaya yerleştirdiği sırada tabancanın bir el patlayarak maktulün ölümüne sebep olduğu bu şahitlerin açıklamalarından anlaşılmakla birlikte maktulde iki kurşun yarası bulunduğu, tedbirsizlik ve dikkatsizlik bulunduğu takdirde birden fazla ateşin söz konusu olamıyacağı noktasından hareketle maktuldeki yaraların bir atışla mı yoksa iki atışlamı meydana geldiği hususunda yapılan bozmaya uyularak yapılan araştırma da bu yaraların bir atışla da meydana gelebileceği saptandığına göre bu hususun sanığın savunmasını daha da doğruladığının kabulü gerekirken araştırmaya aykırı düşen bir gerekçe ile 455/1 yerine 452/1 ile sanığa ceza verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden sanık hakkındaki hükmün bu nedenle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 2.11.1977 gününde oybirliği ile karar verildi.