 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1977/2729
K: 1977/2740
T: 27.09.1977
DAVA : (M) yi kasten öldürmeye tam derecede teşebbüsten sanık (N) ve işbu kavganın hudusuna sebebi asli olmaktan ve yaralıya el uzatmaktan sanık (İ) nin yapılan yargılamaları sonunda: Hükümlülüklerine ve 1.750 lira maktu vekalet ücretinin her iki sanıktan müteselsilen tahsiliyle müdahil (M) ye verilmesine ilişkin (İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 23.5.1977 gün ve 476/200 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş ve hüküm öldürmeye teşebbüs kısmı re'sen temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık (N) nın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan bu sanığın, bir sebebi kapsamıyan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle re'sen de temyize tabi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, depo parasının geri verilmesine,
7 Diğer sanık (İ)nin temyizine gelince:
2 - Toplanan karar yerinde tartışılan elverişli delillere göre bu sanığın olayda asli sebep olmadığına ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine,
Ancak;
A) Sanık (İ)nin otomobilini yola aykırı park etmek suretiyle trafiği aksatmasından meydana çıkan kavgada mağdura diğer sanık ile birlikte hücum ettiği hükme dayanak yapılan delillerden anlaşılmakta ise de sanık (İ)nın asli sebep olduğu bu kavgada el uzattığı mağdurun ölmemiş olmasına göre T.C.K. 464/2 ile uygulama yapılması gerekirken 464/1 uygulanarak mağdurun ölmemiş olması gibi ceza tayininde 464/2 nin unsurlarından olan bu halin 59. madde ile indirmeye neden alınmış olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle sanık (İ)nin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü itirazlar yerinde görüldüğünden onama istiyen tebliğnamenin reddi ile sanık (İ) hakkındaki hükmün yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 27.9.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.