DAVA : Öz oğlu (D)yi kasten öldürmekten sanık (A) ve ölümle biten işbu kavgada maktule eluzatmaktan sanık (A.U.)nun yapılan yargılamaları sonunda : T.C.K.nun 450/1, 51/1, 59, 464/1. maddeleri gereğince sanık (A)nın 30 sene ağır hapis ve diğer sanık (A.U.)nun ise 1 sene 6 ay hapis cezaları ile mahkumiyetlerine ve sanık (A) hakkında T.C.K.nun 31, 33. maddelerinin uygulanmasına ilişkin Ünye Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 8.11.1976 gün ve 46/263 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar taraflarından istenilmiş sanık (A.U.) koşulunu yerine getirmiş ve sanık (A) duruşmada talep etmiş hüküm öldürme yönünden re'sen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemiz'e gönderilmekle sanık (A)nın duruşmaya savunucu göndermemesi sebebi ile duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR : Öldürülen (D)nin kızkardeşi ve sanık (A)nın kızı (Z)ye sarkıntılıkta bulunduğu, durumu öğrenen sanık (A)nın aile nizamı ve adabı umumiye aleyhine işlenen bu eyleminden ötürü kendisini uyardığı, maktulün ise buna hareketle cevap verdiği gibi tokatla mukabele eden yaşlı babasını yere vurup altına aldığı, birbirini kovalayan bu haksız hareketlerin tevlit ettiği şedit elem sonucu sanık (A)nın oğlu (D)yi taşıdığı bıçakla üç yerinden yaraladığı ve böylece bu yaraların meydana getirdiği iç kanama ile onu kasten öldürdüğü,

Olayın tanığı olan ve bu sıfatla önce ifade veren (A)nın diğer oğlu ve maktulün kardeşi sanık Ali'nin, eyleme katılmadığı halde sonradan babasını kurtarmak amacı ile Adliye huzurunda sahte olarak bu suçu işlediğini ileri sürerek resmi mercileri aldattığı ikrarlar, tanıklık, resmi kayıtlar, ölü muayene zaptı gibi delillerle anlaşıldığına göre:

1 - Aileye mensup bulunan maktulden sadır olan haksız hareketlerin tevali ettiği bir kısmının adabı umumiye ve aile düzeni aleyhine işlendiği de gözönüne alındığında, ağır ve şiddetli tahrik olarak kabulü yerinde olacakken sanık (A) hakkında tertip olunan cezaya T.C.K.nun 51/2. madde ve fıkrası yerine bu hallerin adi ve hafif tahrik olarak kabulü ile T.C.K.nun 51/1. maddenin uygulanması,

2 - Sanık (A)nın eylemi T.C.K.nun 238/2. madde ve fıkrasına uyduğu gözetilmeden bu sanık hakkında da uygulama yeri olmayan T.C.K.nun 464/1. madde ve bendi ile hüküm tesisi,

SONUÇ : Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi bu nedenle BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 29.6.1977 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972