 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1977/1288
K: 1977/1858
T: 03.06.1977
DAVA : 25.12.1956 doğumlu (Z) yi zorla kaçırma sırasında ölüme sebebiyet vermek ve 6136 sayılı Kanuna aykırı hareketten sanıklar; (K), (R%), (Y), (H), (M) nin yapılan yargılamaları sonunda TCK'nun 64. 59, 55/3, 65/3, 439/2. maddeleri gereğince (K), (M) ve (R)nin 24 er yıl ağır hapislerine, (Y)nin 16 yıl 8 ay ağır (H)nin 5 sene 6 ay 20 gün ağır hapis cezalarıyla mahkumiyetlerine ve T.C.K.nun 430/1 ve 6136 sayılı Kanunun 13. maddesi ile haklarında açılmış olan davanın 1803 sayılı Af Kanununun 1/A ve TCK'nun 97. maddeleri uyarınca ortadan kaldırılmasına, 5.000 lira manevi tazminatın sanıklardan alınarak müdahile verilmesine dair (Artvin Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 11.11.1976 gün ve 1976/8 esas 1976/75 karar sayılı hüküm re'sen temyize tabi olduğu gibi temyizen tetkiki müdahil ve sanıklar (K), (R), (M) tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş ve sanıklar yönünden tetkikatın duruşmalı olarak yapılması istenmiş olduğundan, dava evrakı incelenip gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu:
KARAR : Olay günü mağdure (Z) sanıklardan (K) ile evlenmek maksadiyle diğer sanık (Y), (R) ve (M) tarafından birlikte kaçırıldıkları görgü tanıklarının şahadetleri, ve sair delillerle anlaşılmıştır. Yine dosya içeriğine göre kaçırma eylemi olay yerinin sık ağaçlık ve engebeli ve havanın da sisli ve yağışlı olması, ayrıca diğer sanık (H) nin engellemesi nedeniyle izlenemez olmuş ve bundan sonra mağdure başından tabanca kurşunu ile yaralı olarak bulunana kadar hiçbir görgü tanığı saptanamamıştır. Ancak:
Mevcut delilleri değerlendiren mahkeme sanıklardan özellikle (K) ve (Y) nin ikrarlarına dayanarak bu sanıkların (M) ve (R) nin de iştirakleriyle zorla kaçırdıkları maktule (Z)yi (R) nin evi önünde sanıklardan (K) dikkatsizlik ve tedbirsizlikle başından yaralayarak ölümüne sebebiyet verdiği ve bu ölümün de zorla kaçırma sırasında ve bu yüzden olduğunu kabul etmiştir.
İddiaya, mevcut delillere ve duruşma şafahatına göre mahkemenin bu kabulü isabeti haiz bulunduğundan sanıkların sübuta ait temyiz itirazlarıyla sanık (M) ve (R) vekilinin duruşmalı inceleme sırasında aynı hususa yönelenve kaçırma suçunun tamamlanmasından sonra (K)nin maktulenin ırzına geçmek istemesi ve onunda karşı koyması sonucu kasten öldürdüğü yolundaki savunmaları yerinde bulunmadığından ve hükmolunan manevi tazminatın takdirindede bir isabetsizlik görülmediğinden müdahilin bu yöne hasren vaki temyiz isteğinin tebliğnamenin 2 nolu bendindeki mütalaa hilafına reddine,
Ancak;
1- TCK'nun 439. maddesi müstakil bir ceza tayin eden madde olmayıp zorla kaçırma suçlarını ağırlatıcı bir sebebi içerdiği düşünülmedenve fiilin bütünlüğü de gözetilmeden zorla kaçırma suçunu bu maddeden ayrı bir suç olarak kabulü ile sanıklar hakkında TCK'nun 430/1. maddesi uyarınca açılan kamu davasının 1803 sayılı Af Yasası ile ortadan kaldırılmasına karar verilmesi,
2- 23.12.1976 günlü İçtahı Birleştirme Genel Kurulunun kararına göre maktu vekalet ücretinin hüküm tarihine göre değil müdahale talep ve kabul tarihine göre tayini gerekli iken hüküm tarihi nazara alınarak müdahile fazla maktu vekalet ücreti verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve tebliğnamedeki düşünce ile sanıkların temyiz itirazları ve vekillerinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde ise de yni bir yargılamayı gerektirmiyen bir cihetin düzeltilmesi mümkün görüldüğünden sanık (K), (M) ve (R) haklarında TCK'nun 430/1 nci maddesinin istinaden açılmış bulunan kamu davasının 1803 sayılı Af Yasasının 1/A maddesi delaletiyle T.C.K.nun 97 nci maddesi uyarınca ortadan kaldırılmasına dair bölümün karardan çıkartılması ve müdahile hükmolunması maktu vekalet ücretinin 750 liraya indirilmesi suretiyle sair yönlriusul ve kanuna uygn olan hükmün CMUK'nun 322. maddesi gereğince düzeltilerek (ONANMASINA), depo paralarının gelir kaydına 3.6.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.