 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1977/9096
K: 1978/7797
T: 09.06.1978
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 91.863 liranın faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacılara ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalı (M.G.) tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve davalı (A.)'in hükmün manevi tazminata ilişkin bölümü ile davacı (S.)'un maddi tazminatına ilişkin temyiz itirazları yersizdir ve reddedilmelidir.
2 - Davacılar davalarını açarlarken desteklerinin kusurlarını gözeterek istekte bulunduklarını bildirmemişlerdir. Şu halde dava edilen maddi tazminatların davalıların % 100 kusurlu oldukları esasına dayandırılarak talep edildiğini kabul zorunludur. Çünkü, tazminat davasının açıldığı 19.12.1975 gününden önce kusur konusunda yapılmış bir bilirkişi incelemesi veya vak'a raporru bulunmadığına göre, davacıların desteklerinin de kusurlu olduğunu bilmelerine esasen olanak yoktur. Kusur raporuna ilişkin gerek 13.1.1976, gerekse 28.5.1976 günlü raporlar hukuk davasının açılmasından sonra ve devam eden ceza davası sırasında alınmıştır.
Mahkemenin kararına dayanak yaptığı bilirkişi raporunda öngörülen ve yetenekli bilirkişiler tarafından verildiği anlaşılan 28.5.1976 günlü kusur raporduna göre, davacıların desteklerinin olayda 4/8 oranında kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. O halde, mahkemece (davacı (S.) hariç) diğer davacıların dava ettikleri miktar üzerinden 4/8 oranında bir indirim yapması gerekirken, bilirkişinin saptadığı gerçek zarar üzerinden indirim yapmak suretiyle talebi aşar şekilde karar vermiş olması yasaya aykırıdır (H.U.M.K. 74). Nitekim bu ilke H.G.K.'nun 6.7.1977 gün, 15/3280 esas, 702 sayılı, yine aynı kurulun 9.11.1977 gün, 15/138 esas sayılı kararlarında da benimsenmiştir. O halde anılan şekilde indirim yapılmak üzere hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen nedenlerle temyiz eden davalı (M.G.) yararına BOZULMASINA, sair itirazların bentte gösterilen nedenle reddine 9.6.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.