 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1977/5813
K: 1977/7598
T: 30.06.1977
DAVA : Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 8000 liranın faiziyle birlikte davalı Münir ve Mustafa'dan alınarak davacıya verilmesine ilişkin olarak verilen hükmün süresi içinde davalı Münir avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - HUMK.nun 9. maddesinin ikinci fıkrası hükmünce, davalılar birden çok ve dava nedenide müttehit veya yek diğerine mürtabıt ise; dava, davalılardan birinin ikametgahı mahkemesinde açılır. Şu kadar ki, davanın davalılardan birinin kendi mahkemesinden başka bir mahkemeye getirmek amacı ile hareket edildiği olayların akışından anlaşılır ise, mahkeme itiraz üzerine yetkisizlik kararı verebilir. Olayımızda davacı aynı zarardan sorumlu olan davalı sigorta şirketinden alacağını davadan önce tahsil etmiş olmasına rağmen, davayı sigorta şirketinin ikametgahında açmış ve böylece 9. maddenin son fıkrası hükmüne aykırı davranmıştır. Ne varki davalılardan Münir yetki itirazında bulunurken kendi ikametgahı mahkemesini bildirmiş, haksız eylemin işlendiği yer mahkemesinin yetkili olduğunu ileri sürmüştür. Oysa birden fazla mahkemenin yetkili olduğu hallerde, yetkili mahkemeyi seçme hakkı münhasıran davacıya aittir. Davalının yetki itirazı kabul edildiği takdirde davacının muhakkak surette hasiz fiilin işlendiği yer mahkemesine gönderilmesi, diğer bir deyimle, o mahkemenin yetkisinin mutlak olduğu gibi bir sonuç çıkmış olur ki buna da yasal imkan yoktur. Ve bu durumda davacının ikametgah mahkemesine gitmesi önlenir. Bu bakımdan yetki itirazının reddi ancak anılan nedenlerle doğrudur.
2 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre esasa ilişkin davalının temyiz itirazlarının reddiyle hüküm esasının onanması gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın göterilen nedenlerle ONANMASINA ve onama harcını temyiz edene yükletilmesine 30.6.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.