 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1977/13068
K: 1978/11610
T: 19.10.1978
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğan tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 18.729 lira 37 kuruşun faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde (T.) dan gayri davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerektir.
2 - Davacı, dava dilekçesinde ameliyat, ilaç ve bakım gideri olarak 18000 lira, İstanbul'a gidiş veya oradan dönüş için vasıta parası olarak da 6000 lira sarfettiğini bildirerek kendisine düşen 2/8 kusur oranına göre hesap yaparak bir kalemler için 14000 ve 4000 lira olmak üzere toplam 18000 lira maddi tazminat istemiştir. Bu suretle toplam zararın esası 18000 + 6000 = 24000 liradan ibaret olduğu halde mahkemece bu toplam zararın 26.966,10 lira olduğunun kabulü talepten fazlayı benimseme sonucunu doğurduğu, keza dava dilekçesinde 6000 lira vasıta gideri ileri sürüldüğü halde bunun da 9000 lira olarak kabulü yine istekten fazlayı kabul niteliğinde olduğu cihetle H.U.M.K.nun 74. maddesine aykırıdır.
Ayrıca Borçlar Yasasının 43. maddesi hükmü gereğince tazminatın suret ve şümulünü hakim, hal ve mevkiin icabına göre tayin eder. Diğer bir deyimle hakim, tazminat miktarının tayininde resen hareket etme yetkisine sahiptir. davalı taraf yapıldığı iddia edilen masrafların hem tutarına ve hem de gereksiz yapıldığı hususlarına itiraz etmiştir. O halde mahkemece yapılacak iş, davacı mağdurun hastalık durumuna göre yapılan masrafların gerekli olup olmadığı, Giresun'da tedavisinin ve özel hastanede ameliyat yerine resmi bir hastahanede ameliyat olmasının mümkün olup olmadığının, mümkün ise ne kadar gider olabileceğinin, İstanbul'a gidiş ve oradan dönüş için yapılan 3.000'er liralık vasıta giderlerinin normal olup olmadığı (bu arada 11.8.1975 ve 23.5.1975 günlü 3.000'er liralık makbuzların tek istikamet için alındığı halde tarihsiz olup şoför (S.B.) tarafından düzenlenen makbuzda alındığı bildirilen 3.000 liranın gidiş - dönüş için ödendiği de gözönünde tutularak) bu özel vasıtalar yerine davacının genel vasıtalar ile daha ucuza gidip gidemiyeceği, hastalık durumuna göre 9.000 liralı pansuman ücretinin normal ve gerekli olup olmadığı, velhasıl davacının tedavisini daha az masrafla yaptırması mümkün iken bunu arttırıcı bir davranışta bulunup bulunmadığını bu işlerden anlar bir bilirkişi kuruluna inceletmek ve bulunacak sonuca göre hüküm tesis etmekten ibarettir. Mahkemenin bu yönler üzerinde de durmadan ve eksik incelemeye dayanarak belgeleri aynen kabul ile hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte gösterilen nedenlerle hükmün temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA, 19.10.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.