 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1977/887
K: 1977/887
T: 18.02.1977
DAVA : Görevde polis memuru (A) ve (M)ye hakaret etmekten sanık (Y)nin 3005 sayılı kanuna göre yapılan duruşma sonunda; T.C.K.nun 482/3, 482/3, 72, 647 sayılı kanunun 4. maddeleri gereğince neticeden 1700 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine 250'şer lira manevi tazminatın sanıktan alınarak müdahillere verilmesine, fazla tazminat taleplerinin reddine, 15 lira nisbi harcın sanıktan tahsiline dair (İnebolu Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 31.12.1976 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili ve müdahiller tarafından süresinde istida ve şartı depo paraları verilmek suretiyle ifa edilerek dava evrakı bozma isteyen 8.2.1977 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine Ancak:
1 - Oluşa göre, sanığın 5917 sayılı kanuna muhalefet suçundan dolayı hakkında tahkikat yaparak tutanak tanzim eden müdahillere, tutanak münderecatı ile ilgili olarak şahadette bulunurken ifa eyledikleri görevden dolayı hakaret eylediği anlaşılmasına nazaran, suçu T.C.K.nun 266/1. maddesine uyduğu gözetilmiyerek yazılı maddelerle hüküm tesisi,
2 - Nisbi harcın eksik tayini,
3 - Manevi tazminat talebinin bir kısmı reddedilmiş bulunmasına göre sanık vekili yararına ve sanık lehine nisbi ücreti vekalet hükmedilmemesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve müdahiller ile sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 18.2.1977 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY YAZISI
Hakaret fiili ifa edilen vazifeden dolayı olmayıp şahadetin yapılmasından dolayı meydana geldiği cihetle 1 numaralı bozma sebebine karşıyız.