 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1977/653
K: 1977/925
T: 18.02.1977
DAVA : Görevde Ziraat Teknisyeni (R)ye müessir fiilden sanık Ziraat Teknisyeni (İ)nin yapılan duruşması sonunda; TCK.nun 456/4, 271/1, 251/1, 272. maddeleri gereğince neticeden 355 lira 40 kuruş ağır para cezasıyla mahkumiyetine müşteki müdahil (R) memuriyet hududunu aşarak sebebiyet verdiği anlaşıldığından sanığın tayin olunan cezasının ıskatına 200 lira manevi tazminatla 900 lira maktu ve 20 lira nisbi vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile müdahile verilmesine 15 lira nisbi harç ile 111 lira 65 kuruş yargılama giderinin sanıktan tahsiline dair (Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 17.12.1976 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından süresinde itida ve şartı depo parası verilmek suretiyle ifa edilerek dava evrakı onama isteyen 25.1.1977 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak;
Ceza Mahkemesinde manevi tazminat hükmüne olanak veren TCK.nun 38. maddesinin (Ceza mahkumiyetinin neticeleri) başlığını taşıyan 3. bapta bulunmasına ve ceza ile mahkumiyeti diye başlayan 37. maddeye tamamlar nitelikte olmasına ve CYUK.nun 358/1. maddesi sarahatına göre ceza tamamen iskat edildiği halde sanığın manevi tazminatla mahkum edilmesi ve keza işbu kamu davasının açılmasında CYUK.nun 414. maddesinde yazılı hal mevcut bulunmamış olmasına,bu kanunun 407. ve TCK.nun 39. maddesindeki mahkumiyet koşulunu öngören açıklamalara nazaran yargılama gideriyle ve yine bu cümleden olan vekalet ücretiyle sanığın hükümlülüğüne karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamedeki onama isteğinin reddiyle hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 18.2.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.