 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1977/2645
K: 1977/2799
T: 22.04.1977
DAVA : Vazifeli bekçilere fiili mukavemette bulunmaktan sanık (A) ve hakaret etmekten sanık (R)nin yapılan duruşmaları sonunda; TCK.nun 258/1-4, 266/1, 59. maddeleri gereğince (A)nın 1 ay 15 gün hapis, (R)nin 1 ay 20 gün hapis, 208 lira 30 kuruş ağır para cezalarıyla mahkumiyetlerine dair (Hafik Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 3.3.1977 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından süresinde istida ve şartı depo paraları verilmek suretiyle ifa edilerek dava evrakı bozma isteyen 6.4.1977 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sevke, oluşa, kabule göre sanık (R) hakkında iki bekçiye hakaretten bir ceza verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Herne kadar 772 sayılı kanunun 4. maddesine göre mülki amirlerce çarşı ve mahallat bekçilerine ancak, bu maddede yazılı nedenlerle gündüzün vazife verilebilir ve çalıştırılabilir iseler de, aynı kanunun 3 ve 41, 42. maddeleri hükümlerine ve bekçilerin kuvvei cebriye imaline yetkili bulunmalarına nazaran sözü geçen 3. maddenin (A) bendinde yer alan ve genel kolluk kuvvetlerinin derhal müdahalesine imkan bulunmayan acele ve zaruri hallerde halkın huzuruna, can, mal ve ırzına saldırıları önlemeleri görevleri icabı bulunmasına, 3. maddeye özellikle eklendiği kanunun gerekçesinde belirtilen (Bekçiler diğer kanunlarla zabıtaya tevdi edilen görevlerde zabıtaya yardımcı olurlar) şeklindeki son fıkranın bu genel hükmüne ve olayda turist arabasının etrafında büyük küçük çocuklar toplanmış olup turistlere elle sarkıntılık etmeleri ve onlara parmak atmaları üzerine bu kişilere müdahale eden, önleyici tedbir olarak ihtarda bulunan ve mani zabıta olarak mütecavizleri dağıtmak isteyen mağdur bekçilerin bu mani zabıta görevlerine karşı sanık (A) tarafından cebir ve şiddetle mukavemet edilmiş, sanık (R)nin hakareti sebketmiş olmasına nazaran tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
SONUÇ : Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olan kanaat ve takdirine göre temyiz itirazlarının reddiyle sanıklar hakkında hükmün ONANMASINA, depo paralarının gelir yazılmasına, 22.4.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.