 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1977/803
K: 1977/849
T: 23.03.1977
DAVA : (H) nin geceleyin konut, dokunulmazlığını bozmaktan, karısı (D) ile zina yapmaktan ve meskun mahalde silah boşaltmak ve ruhsatsız silah taşımaktan sanık (K) nin yapılan yargılaması sonunda TCK.nun 440/2, 193/2, 59, 551, 71, 72 ve 6136 sayılı Kanunun 13; 647 sayılı kanunun 4. maddeleri gereğince neticeden bir sene hapis 7100 lira ağır, 50 lira hafif para cezalariyle mahkumiyetine dair (Kayseri 1. Asliye Ceza Hakimliği)nden verilen 4.11.1976 tarihli ve 326-394 sayılı hükmün müddeti içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmesi şartı yerine getirilmesi üzerine mahallinden gönderilip C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye tevdi olunan dava evrakı incelendi:
TCK.nun 551. maddesine göre 50 lira hafif para cezasiyle mahkumiyete mütedair hükmün CMUK.nun 305/1. maddesi gereğince temyiz kabiliyeti bulunmadığından bu husustaki temyiz isteminin reddiyle incelemenin zina, geceleyin konut dokunulmazlığını bozma ve ruhsatsız silah bulundurmak suçlarına ilişkin temyize hasren yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre zina ve ruhsatsız silah taşıma suçlarının sübutuna ilişen temyiz itirazlarının reddine, Ancak :
1 - Müdahil (H) nin çalışmak için Almanya'ya giderek evinin idaresini ve hakimiyetini karısı sanık (D) ye terk etmiş olmasına ve bu sırada vukubulan eve girme suçu adı geçen sanığın daveti üzerine vaki olup mahkemece de böyle kabul edilmiş bulunmasına göre olayda konut dokunulmazlığını bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı gözönüne alınmadan bu suçtan dolayı da mahkumiyet kararı verilmesi,
2 - 647 sayılı Yasanın 5. maddesi hükmüne göre, para cezası taksitlerinin ödeme süresinin karar yerinde belirtilmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan hükmün tebliğnamedeki istek gibi CMUK. nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 23.3.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.