 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1977/3227
K: 1977/3256
T: 15.11.1977
DAVA : 1.9.1967 doğumlu (H)nin ırz ve namusuna tasaddiye eksik derecede teşebbüs etmek ve mütecaviz sarhoşluktan sanık (Y)nin yapılan yargılaması sonunda TCK.nun 415/2, 61, 572/1 ve 6085 sayılı kanunun 60/E maddeleri gereğince 1 sene hapis 2 ay hafif hapis cezasıyla mahkumiyetine şoför ehliyatnamesinin daimi olarak geri alınmasına ve 5000 lira manevi tazminatın sanıktan alınarak müdahile verilmesine dair Bolu Asliye Ceza Hakimliği'nden verilen 13.9.1977 gün ve 1977/271 esas 1977/233 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü :
KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçe ve takdire göre sanığın sair temyiz itirazları yerinde olmadığı gibi,
Sanığın olay günü sokakta rastladığı mağdureye çubuk kraker verip elinden tutarak 10-15 metre ilerdeki sokak içinde bulunan kamyonun yanına götürdüğü ve duvar ile kamyon arasına soktuktan sonra orada tenasül uzvunu çıkarıp "bunu ısır, sana para vereceğim" dediği ve bu sırada şahit Serap'ın kamyonun altından bakması ile mağdurenin ağlayıp kaçtığı ve fiilin bu safhada hakim kaldığı anlaşılmıştır.
Tasaddi suçları cinsi münasebet dışında şehvet duygularının tatmini gibi özel bir kastı kapsayan fiillerdir.
Sanık yukarıda açıklanan eylemi ile şehvet arzularını henüz tatmine başlamadan ve ancak tatmine elverişli ortamı meydana getirecek ilk hareketleri sırasında fiilin icrai eylemlerini tamamlayamadan yakalanmış bulunmasına göre, suçun bu haliyle zorla tasaddiye eksik teşebbüs derecesinde kaldığına yer veren mahkemenin bu kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin 1 ve 2 no'lu bentlerinde yazılı düşünceye de iştirak edilmemiştir.
Ancak :
SONUÇ : Müdahil Sulh Ceza Mahkemesinde tazminat isteğinden feragat ettiği halde manevi tazminata ve nisbi harca hükmedilmesi kanuna aykırı ise de CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak bu cihetin ıslahı mümkün olduğundan müdahil lehine tayin olunan 5000 lira manevi tazminat ile bunun sonucu olan 120 lira nisbi harcın kaldırılması suretiyle hükmün düzeltilerek ONANMASINA, ve depo parasının geri verilmesine 15.11.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.