 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1977/2064
K: 1977/2000
T: 14.06.1977
DAVA : 15.8.1966 doğumlu (G)yi zorla ve hile ile kaçırıp mayubiyetini müstelzim şekilde zorla ırzına geçmekten ve 1.12.1970 doğumlu (S)yi zorla kaçırmaya eksik derecede teşebbüsde bulunmaktan sanık (H)nin yapılan yargılaması sonunda TCK.nun 431, 414/2, 418/2, 61 v e71.maddeleri gereğince neticeden 21 sene 8 ay ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine ve hakkında 31, 33 maddelerin tatbikine dair (Ağrı Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 20.4.1977 gün ve 1976/219 esas 1977/53 karar sayılı hüküm kendiliğinden temyize tabi olduğu gibi sanık tarafından da Yargıtay'ca incelenmesi istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavclığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Hazırlık soruşturmasına ait belgeler arasında bulunan 10.10.1976 günlü ye gösterme ve itiraz zabıt varakası münderecatı ile buna ekli 12.10.1976 günlü kroki ile verilen bilgilere göre sanığın mağdure (S)yi şehir içerisinde alıp dışarısına çıkardığı ancak mağdurenin ablası (So.)nun tesadüfen sanıkla kardeşi mağdureyi görüp bağırması ve kardeşini sanığın elinden çekip alması ile eylemin tam teşebbüs derecesinde kaldığı nazara alınmayarak TCK.nun 62 yerine TCK.nun 61. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerekçeye ve mahkemenin takdirine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Ancak:
TCK.nun 33. maddesi uyarınca kanuni mahçuriyet altında bulundurmak cezasının 5 seneyi geçen ağır hapis cezasına hasrı gerekirken içtima sonunda hasıl olan ağır hapis cezasına teşmili kanuna aykırı isede CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kanuni mahçuriyet altında bulundurma cezasının TCK.nun 414/2 ve 418. maddeleri uyarınca tayin olunan 15 sene ağır hapis cezasına hasredilmesi suretiyle kendiliğinden de temyize tabi olan hükmün tebliğname gibi düzeltilerek ONANMASINA, gereksiz depo parasının geri verilmesine 14.6.1977 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.