 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1977/2076
K: 1977/2312
T: 20.12.1977
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Yenimahalle 2. Asliye hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 26.5.1977 taih ve 191425 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraflar avukatlarınca istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuluşup düşünüldü:
KARAR : 1 - .....................
2 - Davalı (N.) davacıya ait arsa üzerine arsa kaşlığı kat yapımı diye adlandırılan ve çift karma akit niteliği taşıyan sözleme ile yapım borcu altına girmiştir. TTK.nun 12. maddesinin 3 sayılı bendinde her çeşit imal ve inşaanın ticari işletme sayılacağı belirtilmiş, yine aynı yasa buyruğuna göre bu gibi ticarethaneleri işleten kişilere de tacir denilmiştir.
TTK.nun 24. maddesinde tacir sıfatına haiz bir borçlu, BK.nun 104. maddesinin 2. fıkrası ile 161. maddesinin 3. fıkrasında ve 409. maddede yazılı hallerde fahiş olduğu iddiası ile bir ücret veya cezanın indirilmesini mahkemeden isteyemiyeceği belirtilmiştir. Taraflar yukarda değişilen eser sözleşmesinde 4331 parselde yapılan ve davacı payına düşen bağımsız bölümlerin 1.1.974 gününde teslim edilmesini kararlaştırılmış. Aksi halde sözleşmenin 7. maddesi uyarınca 100.000 lira cezaişart ödeneceğini kabul etmişlerdir. Şu halde, davacı payına düşen daireleri davalının süresinde teslim etmediği saptanması karşısında 100.000 lira cezanın davacı yararına hüküm altına alınması icap ederken TTK.nun 24. maddesi hilafına indirim yapılması usul ve yasaya aykırıdır.
3 - BK.nun 159. maddede (alacaklı zarar düçar olmasa bile ceza lazım olur).
Şart olunan ceza miktarından fazla zarara duçar olan alacaklı borçlunun bir kusuru olduğunu ispat etmedikçe fazlasını isteyemez) diye yazılıdır. Davacı, söleşmede ön görülen ceza miktarından fazla bir zarar uğradığını usulen idida ve ispat etmediğine göre sözleşmenin 5. maddesine dayanılarak üç daire için ayrıca mahrum kalınan kira bedelinin davalıya ödetilmesine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Tarafların yerinde görülmeyen sari temyiz itirazalarının reddi ile mahkeme kararının 2. bentte yazılı nedenle davacı, 3. bente açıklanan sebepten dolayı davalı yararına BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden taraflara iadesine 20.12.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.