 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1977/1984
K: 1977/2162
T: 01.12.1977
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce görülerek ödetmeye ilişkin olarak verilen 11.5.1977 tarih ve 262/211 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili 24.4.1972 günlü dilekçe ile alacak ve banka komisyon masrafları tutarı 22.165 lira 34 kuruşun ödetilmesini istemiş, davalının zamanaşımı def'inin reddinden sonra 20553 lira 54 kuruşun davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair mahkeme kararı davalı tarafından yalnızca 9685 lira 34 kuruşun ödetilmesi yönünden temyiz olunmuştur.
Taraflar arasındaki eser sözleşmesi 15.5.1963 tarihinde kurulmuştur.
Taşaron Ahmet, sözleşme konusu işi 1964 yılı içinde yapıp davalıya teslim ederek 19.8.1964 günlü dilekçe ile 30.000 liranın ödetilmesi için müteahhit Necdet aleyhine açtığı dava Ankara Asliye 1. Ticaret Mahkemesi'nin 21.4.1971 gün 1964/231 esas, 1971/148 sayılı kararı ile reddedilmiş bu karar Yargıtay Ticaret Dairesi'nin 27.12.1971 gün 4671/7676 sayılı ilamiyle onanmış, karar tashihi yoluna da gidilmediğinden kesinleşmiştir.
TTK.nun meriyet ve tatbik şekli hakkındaki kanunla değiştirilen BK.nun 126/4. maddesince (... Hariç olmak üzere istisna akdinden doğan bütün davalar) beş senede zamanaşımına uğrar. Taraflar arasındaki eser sözleşmesi ilişkisinin 1964 yılında sona erdiği konusunda bir uyuşmazlık bulunmadığına göre 5 yıllık sürenin başlangıcı 1964 yılı olması gerekir.
Necdet'in 24.4.1972 de açtığı ödetme davası bu nedenle beş yıllık süre dolduktan sonra açıldığından davalı taşaron Ahmet'in zamanaşımı def'i yerinde olduğu halde Ahmet tarafından açılan dava sırasında alınan ve Ahmet'in müteahhit Necdet'e 9685 lira 34 kuruş borçlu olduğunu yansıtan 29.5.1969 tarihli bilirkişi raporundaki tarihin beş yıllık zamanaşımı süresine başlangıç tutularak zamanaşımı def'inin reddiyle ödetme kararı verilmesi kanuna aykırı görülmüştür.
SONUÇ : Zamanaşımı nedeniyle dava reddedilmek üzere yerel mahkeme kararının davalı yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre 9685 lira 34 kuruşun ödetilmesini ilgilendiren sair temyiz itirazının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde iadesine 1.12.1977 gününde oyçokluğu ile karar verildi.