 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1977/1857
K: 1978/63
T: 19.01.1978
Taraflar arasındaki davanın (İzmir 2. Ticaret Mahkemesi)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 18.7.1977 tarih ve 194-202 sayıl hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Davacı (Ö) taşaronu bulunan davalı (H)ye dava konusu iş için 35.335 lira fazla ödemede bulunduğunu açıklayarak anılan paranın geri verilmesini dava etmektedir.
Mahkeme taşaronun düzenleyip davacı müteahhide gönderdiği usulen telbiğ edilmesine rağmen itiraza uğramıyan fatura kapsamına dayanmak suretiyle hükmü tesis etmiş bulunmaktadır.
Karara dayanarak alınan ve davalı taşaronca düzenlenen 16.9.1974 gün ve 9 sayılı faturanın 16.9.1974 günlü ihtarnameye bağlı olarak davacıya 26.9.1974 de tebliğ edildiği kayıtların tetkikinden anlaşılmıştır. Bunun üzerine davacının TTK.nun 23. maddesinde öngörülen 8 günlük itiraz süresi içinde ve 30.9.1974 günü dava yoluna başvurduğu saptanmıştır.
Davanın hukuki bakımdan davalı tarafa yöneltilen bir irade açıklaması olduğu, ihtar ve itiraz niteliği taşıdığı mahkemece, göz önünde tutulmadanaksine düşüncelere yazılı biçimde karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
2 - Davalı taşaron iş yerinde kalan araç-gereç bedeli ile fazla yaptığı işler tutarının davacıya olan borcundan takas edilmesini B.K.nun 118. madde doğrultusunda istemiş ise de takas fazlasının tahsili hakkında bir talebi bulunmadığı halde mahkemenin HUMK. m. 74 hilafına ve davalı yararına 13.109 liranın ödetilmesine karar verilmesi de doğru değildir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan sebeplerden dolayı kararın davacı yararına BOZULMASINA, 1000 lira muarafa vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine ve istek olursa davacı temyiz peşin harcının iadesine, 19.1.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.
