DAVA : Taraflar arasındaki davanın (İstanbul Onsekizinci Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 7.4.1977 tarih ve 255/198 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1 - Davayı kabül eden mahkeme, (G) ve arkadaşlarının 25.11.1973 Pazar günü 9.000 lira mukabili konser vermelerini ön gören tarihsiz sözleşmeyi, kararına dayanarak almıştır. Anılan anlaşma incelenirse görülürki (G konser bürosu) yazılı işletmeye ait ve onun markasını taşıyan basılı bir kağıda tarafları alacaklı ve borçlu duruma sokan hükümler kayıt edilmiş ve altına dava dışı konser verecek (G) de bulunması ve onun tarafından saklanması gereken işletme kaşesi basıldıktan ve (adına) sözcüğü yazıldıktan sonra davalı (B) tarafından imzalanmıştır.

Bu durumda, Borçlar Kanunun 32. madde buyruğuna göre, eser sözleşmesinden doğan hak ve borçların davalıya değil de dava dışı (G) ye ait olup olmadığı üzerinde durulmamış, 7.4.1976 günü dava dilekçesinin ilk bölümündeki davacının buna ilişkin açık beyanı gözden uzak tutulmuştur.

Aynı işden dolayı evvelce davacının (G) hakkında açdığı dava husumet yönünden ret edilmiş ve karar temyiz yoluna başvurulmadan kesinleşmiş ise de, bu hal anılan dava dışında kalan davacıya karşı hukuki bir etkisi olmadığı da mahkemece düşünülmemiştir.

Öte yandan, Borçlar Kanunu'nun 32. maddesinde belirtilen temsil için yazılı bir belgenin varlığına veya vekaletname düzenlenmesine lüzum yoktur. Sadece tarafların tutumu ve işin mutat akışından bu durumun açıklığa kavuşması yeterlidir.

Bu bakımdan, eser sözleşmesinin bozulmasından sonra (G) tarafından davacı (Z) ye Beyoğlu P.T.T. sinden çekildiği bildirilen (N. topluluğu dağıldığı işin iptalini rica ederiz) yazılı telgraf, yine (G)nin davacıya yolladığı ileri sürülen 25.11.1973 tarihli mektup, nihayet bu sözleşmenin bozulmasına sebebiyet verdiği açıklanan (N) aleyhine (G)nin açdığı tazminat davası da getirtilip incelenmeli, anlaşmayı davalı (B) nin kendi adına mı, yoksa (G7 namına mı düzenlediği, gereği gibi soruşturulup karar yerinde tartışılmalıdır. Belli edilen hususlarda mahkemece herhangi bir inceleme yapılmamış ve bu konu üzerinde durulmamış olması bozmayı gerektirmiştir.

2 - Sureti kabule nazaran, davacı eser sözleşmesinin yerine getirileceği kanısı ile yapmak zorunda kaldığı sinema kiralama ve reklam giderlerini de dava etmiş, mahkeme bunları da davacı yararına karara bağlamıştır. Oysa bu zarar tutarı tayin olunan cezai şartdan fazla olmadığı halde, Borçlar Kanunun 159. maddesi hilafına bu giderlerde karar verilmesi yanlıştır.

SONUÇ : Davalının temyiz itirazlarının kabulüyle yukarda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 21.9.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972