 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1977/112
K: 1977/314
T: 14.02.1977
KARAR : 1 - Tarafların iddia ve savunmalar doğrultusunda toplanan delillere dosyadaki yazılarla mahkemeye sunulan belgeler kapsamına özellikle davacının vucuda getirdiği ve değeri 97.837,30 liraya varan eseri teslim alan davalı Seyit buna karşılık ödemelerini ispatlamakla yükümlü bulunmasına, tediyelerini belgeye bağladığını savunan adı geçenin davacının kabulü dışındaki tutarları aynı biçimde ıspatlıyamadığı anlaşılmasına göre ileri sürdüğü ve yerinde bulunmayan temyiz itirazları reddolunmalıdır.
2 - Davalı davacının yaptığı iş de eksik ve ayıplı taraflar bulunduğunu ayıpların giderilmesi için 12.380 lira sarfedildiğini savunmuş bu yön mahkemece kabul olunarak davacının istihkakından kesilmiştir. BK.nun 362. mad. ilk fıkrasında yapılan işin sarahaten veya zımnen kabulünü müteakip müteahhit her türlü mesuliyetten beri olur hükmü konulduktan sonra ardından gelen fıkrada ancak müteahhidin kasden sakladığı usulü vechiyle müşahade edilemiyecek olan kusurlar hakkındaki mesuliyetinin baki olacağı yazılıdır.
Öyle ise davacının imal ettiği camekan ve pencerelerin ne zaman bitirildiği hangi tarihte davalı iş sahibi Sayit'e teslim edildiği kuşkuya yer vermeyecek biçimde tayin olunmalıdır. Öte yandan eksik ve ayıplı işlerin niteliği kapsam ve değeri basit bir muayene ile görülmeleri mümkün olup olmadığı kullanma ile sonradan ortaya çıkıp çıkmadığı yukarıda işaret edilen madde doğrultusunda incelenmeli ve sonucuna göre işlem yapılmalıdır. Bundan başka gizli ayıplardan ötürü davacının sorumlu tutulması ve istihkakından ayıplı işler karşılığının kesilebilmesi gizli ayıbın ortaya çıkmasından sonra davalının durumu davacıya geciktirmeksizin bildirmesine bağlıdır. Bu yönden mahkemece araştırılmamıştır. Kaldıki keşif yerinde dinlenen ve onun sözlerine dayanılarak karar verilen tanığı yaptığını açıkladığı işlerin davacının taahhüdü altında olup eksik bıraktığı kısımlar olduğuda anlaşılmaktadır.
SONUÇ : Yukarıda yazılı sebeplerden dolayı davalının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ve mahkeme kararının ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, ve (389,90) lira onama ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına ve davacının ödediği temyiz peşin harcının istek olursa iadesine, 14.2.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.