 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1977/1035
K: 1977/1139
T: 16.05.1977
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Şarkışla asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 21.12.1976 tarih ve 26-286 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiğini anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - ...........
2 - Davacı malzeme davalıya ait olmak üzere 28.5.1973 tarihli mukavele ile 32.500 lira götürü bedelle 5 adet dükkan yapımını istemiş ve delil tesbiti raporunda belli edilen eksiklerle eseri davalı (M) ye teslim etmiştir. Bu defa eser parasından ödenmeyen 14.215 liranın davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalının, dava konusu edilen dükkanları 15.9.1973 tarihinde teslim aldığı anlaşılmıştır.
İnşa edilen dükkanlardaki ayıpların B.K.nun 362 nci maddesinde belli edilen açık ayıplardan bulunduğu 22.2.1974 tarihli delil tesbiti raporu kapsamı ile saptanmıştır.
Davalı bu husustaki dava hakkını saklı tutmadığına nazaran yukarıda anılan madde buyruğu karşısında eseri olduğu gibi kabul etmiş sayılır. Herne kadar eser sahibi davacıya 27.200 lira ödediğini savunmuş ise de tediye def'ini usulün yazılı delille ıspatlıyamadığı gözönünde tutularak davacının isteği doğrultusunda 14215 liraya karar vermek icabederken aksine yazılı düşüncelerle bu kaleme ilişkin isteğin reddi usul ve yasaya aykırıdır.
3 - Karşılık davacının yukarıda belli edilen şekilde eseri ayıplarıyla birlikte kabul ettiği, bu sırada eserin teslimindeki gecikme nedeniyle ceza isteme hakkını saklı tutmadığı, bu itibarla B.K.nun 158 nci maddesinin sondan bir evvelki fıkrası uyarınca bu hakkını saklı tutmadığı tesbit edilmesine nazaran davacı yüklenicinin, eser sahibine karşı cezai şart ile sorumlu olduğunun kabul edilmesinde isabet görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan duruma göre, davacının yerinde bulunmayan sair temyiz itirazlarının reddiyel mahkeme kararının yukarıda yazılı sebeplerden dolayı davacı ve karşılık davalı yararına BOZULMASINA, 16.5.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.