DAVA : Taraflar arasındaki satış vaadine dayalı tescil davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; dairemizin 25.10.1976 gün ve 1976/3426/5044 sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilmiştir. Süresi içinde davalılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR : Davanın dayanağı olan 7.7.1969 gün ve 14093 yevmiye numaralı satış vaadi sözleşmesinde binanın ikinci veya üçüncü katından davacının tercih edeceği dairenin satışı vadedilmiştir. Bina inşa edildikten sonra davacı sözleşmenin verdiği tercih hakkını kullanarak 25.12.1973 gün ve 24529 yevmiye nolu ihtarnameyle ikinci kattan bahçe tarafındaki sağ köşe dairenin kendisine verilmesini istemiştir. Bu suretle satışı vaadolunan yer belirli hale getirilmiştir. Sözleşme istisna akdi değil borçlar yasasının 22. ve 213. maddelerinde öngörülen koşullara uygun hukuken geçerli satış vaadi niteliğindedir.

Getirtilen ktapu kaydında dava konusu bağmısız bölümün kimlerr adına tescilli üolduğu kesinlikle anlaşılamamaktadır. Bu kayıttal bir çıkıntı yapıldığı 45/1524 arsa paylı 2 kat 35 nolu bağımsız bölümden bahseldiği görülmekteyse bu beyandan kesin olarak maliklerin kimler olduğunu tesbit mümkün değildir. Beyanlar anesindeki şerh de bu konuda bağlayıcı bulunmamaktadır. Bu nedenle öncelikle taraflardan sorularak, uyuşma olmadığı takdirde imarca onanmış palan getir vadolunan 2 kat bahçe tarafındaki sağ köşe dairenin bağımsız bölüm numarasının saptanması, ondan sonra anataşınmazda kat mülkiyeti kurulduğuna göre tapudan bu bağımsız bölümün maliklerini kimler olduğuna sorulması, malikler arasında davada ve sözleşmede taraf olmayan (H)ye varsa onun payı hariç bırakılarak münhasıran davalıların payı yönünden davanın kabulü gerektir. Bu nedenle davalılar vekilinin karar düzeltme isteği yerinde görülmemiş, ancak daire kararının bu şekilde açıklığa kavuşturulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan gerekçelerle yerinde olmayan ve H.U.M.K. nun 440. maddesinde yazılı sebeplerden hiçbirisine dayanmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 100 lira para cezasının düzeltme isteyenden alınmasına 17.1.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972