 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1977/883
K: 1978/6414
T: 28.09.1978
DAVA : Davacı, işkazasında yaralanan sigortalı işçiler için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, gerçekleşen 13108.54 TL.nin davalılardan Şirket'ten alınarak davacıya ödenmesine ve diğer davalılar hakkındaki davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan O.Ş. ve Şirket Taraflarındann temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Davanın H.K. ve M.Ş. aleyhinde açılmasından sonra davacı kurum vekili tarafında verilen 9.10.1974 günlü dilekçe ile ilk dava dilekçesinde hasım gösterilmeyen ve dahili dava edilen diye adlandırılan Türkiye G.S. A.Ş. hakkında açılan dava öncekinden ayrı ve bağımsız bir dava niteliğindedir. Bir davanın belki bir hasma yöneltilerek açıldıktan sonra hasmın değiştirilmesine veya harcı ödenmedikçe ilk defa hasım gösterilen ile birlikte diğer bir hasma yöneltilmesine Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa göre olanak yoktur. 9.10.1974 günlü dilekçe ile ileri sürülen istek bağımsız bir dava niteliğinde olduğundan bu dava içinde harç ödenmesi gerekir. Ancak her iki dava arasında irtibat varsa bu davaların birlikte görülmesine karar verilebilir.
Dava dilekçesi niteliğini taşımayan bir dilekçe ile sigorta şirketinin zararın sorumlu tutularak yazılı olduğu şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenir.
2 - Davacı Kurumun temyizine gelince:
Kabule göre, yalnız sigorta şirketi sorumlu tutulup diğer davalılar hakkındaki davanın nedenleri gösterilip açıklanmaksızın reddine karar verilmesi de isabetli değildir.
O halde, tarafların bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA ve bozmanın niteliğine göre sair yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına 28.9.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.