 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1977/5349
K: 1978/2844
T: 17.04.1978
DAVA : Davacı, yapılan toplu iş sözleşmesinin bir maddesine göre, davalı şahısların bu sözleşmeden yararlandırılmamaları icabederken davalı işverenin
buna riayet etmeyerek onların da yararlandırıldığını ileri sürerek bunun tesbitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, davanın görevsizlik yönünden reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 1. maddesi gereğince bir davanın iş davası sayılabilmesi ve iş mahkemesinde görülebilmesi şahıs ve konu unsurunun gerçekleşmesi koşuluna bağlıdır. Olayda mahkemenin de kabul ettiği gibi konu unsuru mevcut ise de şahıs unsurunun gerçekleşmediği açıktır. Diğer deyişle, davanın taraflarının anılan maddenin öngörüldüğü biçimde işçi ve işveren (veya işveren vekili) olmadığı ortadadır. İş Mahkemeleri Kanununun 1. maddesinde belirlenen dışında İş Mahkemelerinin görevli olması yasada açık hüküm bulunması şartına bağlıdır. Gerek 274 gerekse 275 sayılı Yasalarda bu konuda açık hüküm bulunmadığı bu bakımdan da davaya mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılması gerektiği düşünülmeden dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 17.4.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.