 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1976/881
K: 1976/692
T: 27.02.1976
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankar 6 İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 18.11.1974 gün ve 6875/5954 sayılı kararın incelenmesi davalı avukatı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 28.4.1975 gün ve 5537-26730 sayılı ilamiyle, (931 ve 1475 sayılı İş Kanunlarının 64. maddelerinde 8 saat veya daha fazla süreli işlerde bir saatlik ara dinlenmesi verileceği hükmü vardır.)
Kabule göre, yemeğin çalışma yerine getirilmesi ve getirilen yemeğin çalışma yerinde yenmiş olması, davacının anılan Yasalarda öngörülen ara dinlenmesinden yararlanmadığını göstermez ki yemek ve benzeri ihtiyaçlar giderilmeden kampanya süresince, hergün fasılasız 12 saat çalışma yapıldığı iddiası da hayatın normal akışına ve beşer takatına uygun düşmez. Bundan başka, davalı davacının 11 saatlik çalışma dışında bir çalışma yapmadığını ve davacı da günlük çalışmalarının 11 değil 12 saat olduğu şeklinde ihtirazı bir kayıt dermayan etmeden ücret tediye bordrolarını imza ederek 3 saate ilişkin fazla mesai parasını aldığını savunmuştur. Gerçekten ihtirazi kayıt dermeyan edilmeden imzalanan ücret tediye bordlarında, fazla mesai karşılığı ödendiğinin yazılı bulunması o aylardaki fazla mesainin bu miktara münhasır olduğunu gösterir. O halde anılan bu hususlar gözetilmeden mahkemece yeterli olmayan şahadete dayanılarak davanın kabul edilmiş olması, Yasalar ve uygulamalara aykırıdır) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Temyiz eden: Davalı İdare vekili.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki kağıtlara dayandığı gerektirici nedenlere göre mahkemece, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekli iken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulüyle, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozmada oybirliği, nedeninde oyçokluğuyla 27.2.1976 gününde karar verildi.