 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1976/42
K: 1977/403
T: 20.04.1977
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Ankara 3. İş Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 3.5.1974 gün ve 19643-193 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 28.4.1975 gün 1975/1488-2496 sayılı ilamıyla, bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacılar vekili.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davacı eşin zararlandırıcı olaydan ötürü aynı davalı hakkında açtığı manevi tazminatın ödetilmesine ilişkin kesinleşen ilk dava -dava türü olarak- bir eda davasıdır. Her eda davasında verilen olumlu hüküm, davanın dayandığı hak veya hukuki münasebetin mevcut olduğunun tesbiti ve ayrıca eda emri olmak üzere iki kısımdan oluşur. Eda davasının hukuki münasebetin varlığına ve dolayısıyla davalının olaydan sorumlu bulunduğunun tesbitine ilişkin kısmı, tarafları ve dava sebebi bir olan sonraki bu davada kesin delil teşkil eder. Kesin delil bulunan durumlarda ise, bu yönün doğruluğunu ayrıca araştırma ve inceleme konusu yapmaya hukuki olanak yoktur. Bu husus artık adli bir gerçeği oluşturur. İlk davada davacılardan eş (Ş) bakımından davalının olaydan sorumluluğu saptandığına ve bu hüküm onanarak kesinleştiğine göre, mahkemenin buna aykırı sonuca varmasında isabet bulunmamaktadır.
İlk davada taraf olmayan diğer davacılar için ise; özel daire bozma kararında da belirtildiği gibi, ilk hükmün, önemli bir delil niteliğini taşıyacağı söz götürmez. Mahkemece, bu yönler gözetilmeksizin, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerle HUMK.nun 429. maddesi uyarınca BOZULMASINA 20.4.1977 gününde oyçokluğu ile karar verildi.