 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1976/3608
K: 1978/338
T: 21.04.1978
DAVA : Taraflar arasındaki menfi tesbit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 12. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 16.2.1973 gün ve 971/541-973/85 sayılı kararın incelenmesi davalı A.B. tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 7.7.1975 gün ve 49/704 sayılı ilamı ile, "usulün 290. maddesine göre senede bağlı olan her çeşit iddiaya karşı defi olarak ileri sürülen ve senedin hüküm ve kuvvetini ortadan kaldıracak nitelikte bulunan hukuki işlemler tanıkla isbat olunamaz. Davacı miras bırakana halef olarak bu davayı açtığından aynı şahıs hükmündedir. Noter senedine karşı tanık dinlenemez." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalı.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnmeyi kapsayan son hükmün süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Senede karşı senetle isbat zorunluluğu kuşkusuz o senedin tarafları için söz konusudur. Tarafların mirasçıları da gene ilke olarak halefiyet yoluyla taraf kavramına dahil olup az önce açıklanan esas uyarınca miras bırakanın taraf olduğu senede karşı savunmalarını senetle isbat etmek durumundadırlar.
Sened karşı senetle isbat zorunluluğu üçüncü kişiler hakkında uygulanamaz; zira bunlardan taraf olmadıkları bir hukuki ilişki için yazılı belge getirmeleri beklenemez.
Yukarıda açıklandığı üzere senedin tarafı durumunda bulunan miras bırakanın mirasçıları esas itibariyle senede karşı senetle isbat zorunluluğuna tabi iseler de mirasçılar miras bırakanın halefi olarak değil de kendi haklarına dayanarak dava açarlarsa o takdirde senede karşı savunmalarını tanıkla isbat edebilirler. Olayda davacı miras bırakanın kendisinden mal kaçırmak, mirasından mahrum etmek amacıyla hareket ettiğini iddia ettiğine göre burada halefiyete değil, mirasçı olan davacı bizzat kendi haklarına dayanarak dava açmıştır. Bu nedenlerle tanık dinlenebileceğinden direnme uygun bulunmaktadır. O halde direnmeye yöneltilen temyiz itirazlarının reddi ile diğer yönler incelenmek üzere dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnmeye yöneltilen temyiz itirazlarının reddi ile diğer yönler incelenmek üzere dosyanın 13. Hukuk Dairesine gönderilmesine 21.4.1978 gününde oybirliğiyle karar verildi.