 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1976/3343
K: 1977/743
T: 21.09.1977
DAVA : Taraflar arasındaki olumsuz tesbit ve takibin iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Üsküdar Asliye 3. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 25.6.1975 gün ve 171-128 sayılı kararın taraflarca istenilen karar düzeltme talebi üzerine yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 16.2.1976 gün ve 756-801 sayılı ilamı ile "Davalı E, dava konusu senedin lehdarı bulunan diğer davalı M.nin cirosu ile senedin hamili bulunmasına ve senedin tahrifatına iştirak veya bile bile davacının zararına hareket ettiği sabut bulmamasına ve mahkemece de kötü niyetli olmadığı kabul edilmiş olmasına rağmen, senedin 50.000 liralık kısmının yalnız davalılardan M hakkında hüküm ifade etmek üzere iptal kararı verilmek gerekirken, TTK.nun 599. maddesine aykırı olarak iyiniyetli hamil bulunan E yönünden de iptaline karar verilmesi isabetsiz olduğu" gerekçesiyle davalı E lehine bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden Davalı.
Hukuk Genel Kuruluunca dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği düşünüldü :
KARAR : Davalı E. Diğer davalı M.nin cirosu sebebiyle sahteliği iddia olunan dava konusu senedi elinde bulundurmaktadır. İptali istenen senedde tahrifat yapıldığı, senedin sahte olduğu davalılardan M. yönünden kesinleşmiştir. Sahtelik iddiası yalnız cirantanın şahsına karşı ileri sürülmesi mümkün olmayıp iyiniyetli hamile karşı dermeyan edilebilecek defilerdendir. Sentte tahrifat, senette sahtelik, senedin geçerliliğine ilişkin bir idiadır. Böyle bir iddia ise senedin lehtarına karşı olduğu gibi, iyi niyetli dahi olsa senedi elinde bulunduran herkese karşı ileri sürülebilir. Olayda bozma kararında sözü edilen TTK.nun 599. maddesinin uygulama yeri yoktur. Mahkemenin davalı E yönünden dahi senedin iptaline karar vermesi yerindedir. O halde karar onanmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan direnme kararının ONANMASINA, ve (151.50) kuruş ilam harcının temyiz edenden alınmasına davacı yararına takdir olunan 1400 lira avukatlık parasının davalıdan alınıp davacıya verilmesine, 21.9.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.