DAVA : Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Ankara Asliye 10. Hukuk Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 13.6.1975 gün ve 119/272 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 29.3.1976 gün ve 2555 - 2728 sayılı ilamiyle, (davalı kadının kocasına çirkin kelimelerle sövdüğü, eşekoğlu eşek diyecek kadar ileri gittiği, davalının yanında anasının davacıya haysiyet kırıcı hitapta bulunması karşısında, davalının tepki göstermediği, ev işleri ile ilgilenmediği, eşini küçük gördüğü, tanık sözleriyle gerçekleşmiş olup, bu durumda ortak hayatın çekilmez hal aldığının kabulü ile boşanmaya karar verilmesi icabeder...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden: Davacı.

Hukuk Genel Kurulunca dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : MK.nun 150/1. maddesi hükmünce " Hakim boşanma veya ayrılık için sebep gösterilen hadiselerin mevcudiyetlerine vicdanen kani olmadıkça sabit addedemez" Davada, davacı tarafından dava dilekçesinde iddia olunmayan ve fakat bir tanık tarafından ifade olunan küfür olayına neden kanaat getirilmediği mahkemece kararda açıklanmıştır. Hakimin bu takdirde yanıldığı sonucuna varılmasını icabettiren bir delil mevcut değildir. Davalının ev işlerini ihmal ettiği hususu ise onun yüksek tahsile devam etmesi gerçeği ile birlikte değerlendirilmelidir. Davalının annesinin davacıya karşı sarf ettiği sözler karşısında davalının tepki göstermesi tüm şahadetten onun içine dönük, çekingen bir kimse olduğundan anlaşılmasıyla destekleme yönünde yorumlanamaz. Kaldı ki üçüncü kişi durumundaki bir kimsenin tutumundan da davalı aleyhine sonuç çıkarılamaz. Özetle, boşanmaya karar verilebilmesi için gerçekleşmesi öngörülen MK.nun 134. maddesindeki koşulların davalı aleyhine gerçekleşmediği tüm dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Bu nedenlerle usul ve yasaya uygun olan direnme kararı onanmalıdır.

SONUÇ : Temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararını yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA 15 lira harç alınmış olmakla başkaca harç alınmasına yer olmadığına ve davalı yararına takdir olunan 1400 lira avukatlık parasının davacıdan alınıp davalıya verilmesine 11.5.1977 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972