 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1976/1991
K: 1977/425
T: 22.04.1977
DAVA : Taraflar arasındaki muarazanın önlenmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 18.12.1972 gün ve 1970/237 E. 1972/447 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin 18.5.1973 gün ve 1978/1585-2281 sayılı ilamıyla, (Usul Kanununda istinkafa davet şeklinde bir müessese olmayıp, Yargıtay İçtihatlarına göre, istinkafa davet dilekçesinde hakimleri reddetmediği açıkça yazılı olsa dahi red niteliği taşıdığından usuli muktezası yerine getirilmeden red edilen hakimlerin de karara katılarak hüküm vermeleri usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Temyiz eden: Davacı vekili.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Usul Kanununda istinkafa davet adı altında bir müessese mevcut değildir. Verilen dilekçe kapsamı itibariyle hakime güvensizlik ifade eden red isteği mahiyetindedir. O halde red isteği hakkında HUMK.nunda öngörülen işlemler yapılmak ve bu itibarla da Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.4.1977 gününde oyçokluğu ile karar verildi.