 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1976/1897
K: 1977/221
T: 09.03.1977
DAVA : Taraflar arasındaki geçit hakkı tesisi davasından dolayı yapılan
yargılama sonunda; Yenimahalle 1. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın
kabulüne dair verilen 12.3.1974 gün ve 390 - 69 sayılı kararın incelenmesi taraf vekillerince istenilmesi üzerine Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 17.2.1975 gün ve 742/984 sayılı ilamiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili.Hukuk usulü Muhakemeleri kanununun 429.maddesi hükmünce hakim Yargıtay bozma kararı üzerine tarafları çağırıp dinledikten sonra bozmaya uyup uyulmama konusunda karar verecektir. Madde metninden de anlaşılacağı gibi kural olarak hakim, bozma kararına uyup uymama bakımından tarafların düşünce ve istekleriyle bağlı değildir. Hüküm bu yönden serbest davranmak ve bozma kararına karşı direnme kararı vermek yetkisine sahiptir. Ancak bozma kararına karşı diyecekleri sorulan tarafların bozma kararına uyulmasını istemeleri ve kabul etmeleri, bozma nedenleri bakımından bozma kararına uyulmasını isteyen tarafı bağlayabilecek ve davayı karşı taraf yararına sona erdirebilecek bir nitelik taşıyorsa böyle bir durumda artık hakimin direnme kararı vermesi olanağı bulunmamaktadır. Olayda bozma kararına taraflar, uyulmasını istemişler ve dosya kapsamına göre bu beyanları az önce açıklanan hukuki esaslarda beliren sonucu doğuracak nitelikte görüldüğünden mahkemece direnme kararı verilemez. Direnme kararı bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının yukarıda gösterilen sebeplerden dolayı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 429 ncu maddesi gereğince BOZULMASINA, 9.3.1977 gününde oybirliğiyle karar verildi.