Taraflar arasındaki iptal davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Manisa İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 12.12.1973 gün ve 112/219 sayılı kararın incelenmesi davalı kurum tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 2.4.1974 gün ve 1852/3021 sayılı ilamiyle, (Olay tarihinde yürürlükte bulunan ve tüzük yerine geçen 1232 sayılı genelgenin 43. maddesinin son fıkrasında (iş yerinin Kurumca yapılacak 15 gün süreli tebligata rağmen bu süre içinde kayıt ve belgeleri göstermemesi veya belli bir sebebe dayanılarak süre istememesi halinde kayıt ve belgeler sonradan gösterilmek istenilse dahi bu istek dikkate alınmaz) hükmü yer almıştır. Bu davada ise, davacı işverenin 15 günlük süreli tebliğatın öngördüğü bu sürenin dolmasından 5 aya yakın bir süre geçtikten sonra kayıt ve belgelerini sunmaya hazır olduğunu bildirdiği uyuşmazlık konusu teşkil etmemektedir. Öbür yandan kurumun, aylık prim bildirgesi ve 3 aylık prim bordrolarının gerçeğe uygunluğu konusunda şüpheye düştüğü için bunların dayanağı kayıt ve belgeleri isteme gereğini duymuş bulunduğu söz götürmez. Bu kayıt ve belgeler, tüzük yerine geçen genelgenin öngördüğü süre içinde verilmediğinden ve özür gösterilip önel de istenmemiş bulunduğuna göre 506 sayılı Yasa'nın 79. maddesinin 2. fıkrası hükmü gereğince Kurumun ölçümleme hakkının doğduğunun kabulü gerekir. Bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde Prim İtiraz Komisyonu kararının iptaline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı....) bulunduğu gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece, önceki kararda dinlenilmiştir.

Temyiz eden: davalı Kurum vekili,

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Olay tarihinde yürürlükte bulunan ve Sosyal Sigortalar İşlemleri Tüzüğünün 49. maddesinin 3. fıkrasında da aynen tekrarlanan 1232 sayılı Bakanlık Genelgesinin 43. maddesinin 3. fıkrası hükmüne göre yapılan 15 gün süreli tebliğata rağmen bu süre içinde kayıt ve belgelerin gösterilmediği ve haklı bir sebebe dayanarak mehil de istenmediği hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu süre geçtikten sonra kayıt ve belgeler gösterilmek istense dahi, bu isteğin dikkate alınmaması ise, anılan maddenin açık ve buyurucu hükmü gereğidir.

Öbür yandan Sosyal Sigorta İşlemleri Tüzüğünün 49. maddesinin 1. fıkrasının iptali için açılan dava sonunda verilen Danıştay Da. ya Daireleri Genel Kurulu'nun 24.4.1974 gün, 972/362 Esas 1974/459 Karar sayılı kararının sadece bu fıkra için bağlayıcı nitelik taşıdığı, taleple bağlılık ilkesinin doğal sonucu bulunmaktadır. Bu bakımdan anılan maddenin 3. fıkrasının yürürlükte bulunduğu konusunda kuşku olmamak gerekir. Bu nedenlerle Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır. 902

Sonuç: Temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen sebeplerden dolayı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 429. maddesi gereğince (BOZULMASINA) 23.6.1976 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972