 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1976/10-188
K: 1976/2135
T: 4.6.1976
- TAZMİNAT DAVASI ( Sosyal Sigorta Yasalarınca Kendisine Sağlanmış Olan Sigorta Yardımları ile Karşılanmayan Zararın Tazmini İstemi )
- TAZMİNATTAN İNDİRİM ( Sosyal Sigortalar Kurumunca Sağlanmış ve Sosyal Sigorta Yardımları Gözönünde Tutulmadan Açılmış Davada Bu Yardımların Karşılığının Belirlenen Tazminattan İndirimi )
- KURUMUN EYLEMİ ( Tazminat İndiriminde Önemli Olan Kurumun Eylemi Olarak Fiilen Sağlanmış Bulunduğu Yardımları ile Bu Yardımların Karşılığının Olması )
- RUCÜ DAVASI ( Tazminat Sebebiyle Yapılan Yargı İşleminin Kurumun Sigortalı İşçiye Sağlamış Bulunduğu Yardımların Karşılığına İlişkin Rücu Davalarında Güçlüklere Meydan Vermesi )
506/m.26
DAVA : Davalı E.K.İ. Kurumu vekili tarafından verilen 12/03/1976 günlü dilekçe ile ( özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. gerekçesiyle direnme kararının bozulmasına karar verilmiştir. yüce heyetinizce uyulması gerekli görülen özel daire bozma kararında sadece sigorta tahsislerinden bahsolunmakta ücrete ilişkin her hangi bir bozma bulunmamaktadır. 19/11/1975 gün ve 975/10 - 524/1371 sayılı kararın özel daire bozma ilamına uygun şekilde tavzihini ) istemiş olmakla dosya incelenerek gereği görüşüldü:
KARAR : Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca kararın baş tarafına yanlışlıkla aynı gün bakılan seri dosyalardan diğer gruba ait karar başlığının alınmış bulunduğu anlaşılmıştır. Gerçekte özel daire 20/02/1975 gün ve 975/1712-961 sayılı kararla aynen ( meslek hastalığına uğrayan sigortalı işçi ya da hak sahipleri tarafından iş verene karşı açılan bu tür davalar, -Yargıtay kararlarında genellikle yer alan bir anlatımla-, Sosyal Sigorta Yasalarınca kendilerine sağlanmış Sosyal Sigorta yardımları ile karşılanmayan zararların giderimi "tazmini" ilkesine dayanmaktadır. Sosyal Sigortalar Kurumunca sağlanmış ve Sosyal Sigorta yardımları gözönünde tutulmaksızın açılmış davalarda bu yardımların karşılığının belirlenen tazminat miktarından indirimin de nedeni budur. Bu bakımdan bu konuda önemli olan kurumun eylemi olarak "fiilen" sağlanmış bulunduğu yardımlar ve onların karşılığıdır, yoksa, bilirkişilerce saptanmış yardımlar karşılığı değildir. Bunun tersi durumda bilirkişinin kurumun gerçekte sigortalı işçiye sağlamış olduğunun altında bir Sosyal Sigorta yardımını saptaması ve böylece bilirkişi düşüncesine dayanılarak verilecek kararda bir kesim Sosyal Sigorta yardımlarının karşıladığı zararların dahi giderilmesi yolunda tazminata hükmedilmesi olasılığı vardır. Burada bu biçim yargı işleminin kurumun eylemli olarak sigortalı işçiye sağlamış bulunduğu yardımların karşılığına ilişkin rücu davalarında bir takım güçlüklere meydan vereceği yönünü de gözönünde bulundurmak gerekir. Zira 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 26. maddesine göre kurum, -koşullarının gerçekleşmesi durumunda- sigortalı işçi ya da hak sahipleri için yapmış ve ileride yapacak olduğu giderler ile bağladığı gelirin sermaye değeri toplamını işverenden istemek hakkına sahiptir.
Bu nedenle tazminattan indirilmesi gereken Sosyal Sigorta yardımlarının karşılığının bilirkişi aracılığı ile saptanması isabetli sayılamaz. Mahkemece yapılacak iş kararın verilmesine en yakın bir tarihe kadar 506 sayılı Sosyal Sigorta Kanunu ve sonradan yürürlüğe konulmuş Sosyal Sigorta Yasaları gereğince sigortalı işçiye kurumca sağlanmış ve sağlanacak Sosyal Sigorta yardımları karşılığının -şayet tazminat davasında giderler istenmemişse yalnız bağlanmış gelirin sermaye değerinin - kurumdan sorulması, gelen cevabın doğruluğuna yöneltilmiş itiraz yoksa cevap bildirilen miktarın belirlenen tazminattan indirilmesi davalı yararına doğmuş kazanılmış usuli hak durumu varsa bunun gözönünde tutulması ve sonucuna göre karar verilmesidir. O halde davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır ) gerekçesi ile davalının sair temyiz itirazlarını reddederek mahalli mahkeme kararını bozmuştur.
Şu hale göre davalı vekilinin tavzih isteği yerinde bulunduğunda tavzihi istenilen Hukuk Genel Kurulu kararına alınan özel daire kararının çıkarılıp onun yerine yukarıya metni aynen alınan özel daire bozma kararının konması ve kararın bu suretle tavzihi uygun görülmüştür.
SONUÇ : Davalı idare vekilinin isteğinin kabulü ile Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19/11/1975 gün ve 975/10-524-1371 sayılı kararının baş tarafında yazılı daire kararının çıkarılıp yukarıya metni aynen alınan özel daire bozma kararının çıkarılıp yukarıya metni aynen alınan özel daire bozma kararının konması suretiyle Hukuk Genel Kurulu kararının TAVZİHİNE, 4.6.1976 gününde oyçokluğuyla karar verildi.