DAVA : Yankesicilik suretiyle hırsızlıktan sanık (S) nin yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin Sarıyer Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 4.8.1975 günlü hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek, 16.2.1976 gün ve 53/74 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 9.6.1976 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş evvelki koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 13.10.1976 gün ve 6/5441 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Hırsızlıktan sanık (S) nin TCK.'nun 492/3, 522, 525 maddeleriyle mahkumiyetine ilişkin hükmü özel daire, ihtiyari sarhoşluk halini bir felaket olarak vasıflandırmak mümkün değildir. Çünkü, kanun koyucunun mevsuf hırsızlık yönünden bahis ettiği özel felaket mağdurun iradesi dışında ve kendisinin sebebiyet vermediği bir felakettir. Halbuki olayımızda mağdur kendi isteğiyle sanıkla beraber gittiği otel odasında yine kendi isteğiyle çok içki alarak sarhoş olmuş ve parasını çaldırmıştır. Bu nedenle TCK'nun 491. maddesinin üçüncü bendi yerine aynı kanunun 492. maddesinin 3 nolu bendinin uygulanmasını yasaya aykırı bularak bozmuş, mahkeme ise bazı gerekçeler ileri sürerek eski hükümde direnmiştir.

Dosyadaki delillere ve oluşa göre; sanık garson olarak çalıştığı işkembeciye gelerek yemek yiyen mağdur alman uyruklu (D) ye isteği üzerine içki vermiştir. Mağdur sanığa bir otele gitmelerini teklif etmiş birlikte Emirgan'daki (S) oteline gitmişlerdir. Her ikisi bu otelde de içki içmişler, mağdur isteğiyle aldığı içki tesiriyle sarhoşlamış, sanık (S) sarhoşlayan mağdurun 1500 lira parasını cebinden almıştır.

Sanığın sarhoşluktan yararlanmak suretiyle mağdurun parasını çalması TCK'nun 492/3 maddesinde gösterilen mal sahibinin uğradığı hususi bir felaketten mütevellit kolaylıktan istifade suretiyle hırsızlık vasfında kabul edilemez. Zira özel felaket mal sahibinin iradesi dışında ve kendisinin sebebiyet vermediği bir felakettir.

Sanık mağdurun isteği üzerine ona içki vermiş ve keza isteği üzerine birlikte (S) oteline gitmişlerdir. Bu otelde de kendi arzuları ile içki içerek eğlenmişler ve böylece aralarında karşılıklı nezaketten ileri gelen bir itimat meydana gelmiştir. Mağdurun 1500 lirası sanık tarafından aralarında doğan bu itimadın kötüye kullanılması suretiyle çalınmıştır.

Bu itibarla, oluşa ve delillere uygun düşmeyen bir görüşle TCK'nun 491/3 maddesi yerine 492/3 madde ile hüküm kurmak suretiyle suç niteliğinin tayininde hataya düşülmesi yasaya aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünce uyarınca BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 8.11.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972