DAVA : Hükümlü M. Bektaş'ın şartla salıverilmesine yer olmadığına ilişkin Cezaevi Komisyonu kararı hakkında karar ittihazına yer olmadığı yolunda Gerze Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 14.11.1975 tarihli karar C. Savcılığı'nca vaki itirazın reddine dair, Sinop Ağır Ceza Mahkemesinin 21.11.1975 tarihli kararının kaldırılması için Adalet Bakanlığı'nın 24.12.1975 tarih ve 45232 sayılı emrine göre düzenlenen 26.12.1975 tarih, 874 sayılı ihbarnamesi, Yüksek 8. Ceza Dairesi'nin 16.1.1976 tarih, 2/256 sayılı ilamı ile 647 sayılı Kanunun 19/4 ve cezaların infazına dair tüzüğün 246 ve 247. maddeleri de nazara alınarak, hükümlünün şartla tahliyeye müstehak olmadığına dair Cezaevleri Kurumu İdarelerince ittihaz olunan inceleme, tesbit ve kararlar bu idarelerin takdirine verilmiş olup bu kararlar aleyhine ilgili yasalarda kanun yolu tayin edilmediği gerekçesiyle reddolunmuş bulunmakla C. Başsavcılığı'nın 28.1.1976 gün ve 21 sayılı yazısı ile itiraz edilmiş olduğundan dosya 1. Başkanlığa gönderilmiş olmakla Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Hükümlü M.Bektaş'ın hücre hapsi cezası aldığında şartla salıverilmeden faydalandırılmasına yer olmadığına dair Cezaevi Komisyonunun kararı hakkında karar ittihazına yer olmadığı yolunda Gebze Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen 14.11.1975 tarihli karara karşı vukubulan C. Savcısının itirazının reddine ilişkin Sinop Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21.11.1975 tarihli kararının kaldırılması hakkında Adalet Bakanının 24.12.1975 tarihli yazılı emirlerine dayalı ihbarnamenin gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesi'nin 16.1.1976 günlü ilamı ile reddine karar verilmiştir.

C. Başsavcılığı itirazında özetle; Boyabat Asliye Ceza Mahkemesi'nin 3.4.1975 tarihli kesinleşmiş kararı ile ateşli silah taşımak ve meskun mahalde silah boşaltmaktan 1 yıl hapis ve 500 lira ağır ve 20 lira hafif para cezasına hükümlü M.Bektaş'ın infaz sırasında uyuşturucu madde kullanmaktan 15.9.1975 tarih ve 4 sayı ile disiplin kurulunca 10 gün hücre hapis cezası aldığı, şartla salıverilmesi süresi dolan hükümlünün C. Savcısına bu yolda dilekçe ile istekde bulunduğu, cezaevi komisyonu ise 14.11.1975 tarihli kararı ile aldığı disiplin cezası yüzünden şartla salıverilmeden yararlanmasına yer olmadığına karar verdiği ve bu yönden bir karar verilmesi için dosya Asliye Ceza Hakimine tevdi edildiği ancak mahkemenin bu konuda kararın öncelikle komisyonca verileceği böyle bir mütalaa bulunmadığına göre bu konuda karar verilmesine yer olmadığına 14.11.1975 tarih ve 30 sayı ile verdiği karara, C. Savcısının itirazı Sinop Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21.11.1975 tarih ve 102 sayılı kararı ile cezaevi komisyon kararının tasvibe sunulmasına mesağ olmadığı gerekçesiyle reddedildiği anlaşılmaktadır. Ancak disiplin cezasının niteliği açısından yerine getirilmesinden sonra bir yıl geçmediğinden kaldırılmamış olması sebebi ile hükümlünün şartla salıverilmesine olanak yoksa da 647 sayılı Yasanın 1712 sayılı Yasa ile değişik 19/4. madde ve fıkrasında cezaevi idaresi tarafından şartla salıverilmeyi gerektirir nitelikte verilen gerekçeli mütalaanın mahkemeye tevdi edileceği hükmü mevcut olup aynı madde 5. fıkrasına göre mahkeme şartla salıverilmeyi uygun görmediği takdirde gerekçesini kararında gösterecektir.

Dairenin red kararı cezaevi idaresinin olumsuz kararlarına karşı yasa yolu olmadığına dayanır. Böyle bir kabul hükümlü yararına verilen bir kararın yasal denetimden geçmesini aksine alınmış bir kararın ise denetimsiz kalması sonucunu doğuracaktır. 19. madde uygulaması şartla salıvermeyi uygun bulmayan mahkemeyi gerekçe göstermek zorunda bırakırken hükümlünün şartla salıverilmesi isteği hakkında hiç bir yargı görevi bulunmayan komisyon kararını denetimsiz bırakmak hukuk ilkeleri ile bağdaşmayacağından ve komisyonun hatalı kararlarının denetimsiz kalması sakıncasını yaratacağından mahkemenin bu kabil kararları incelemesini önleyici bir hüküm de bulunmadığından özel daire kararının kaldırılmak suretiyle Sinop Ağır Ceza Mahkemesi kararının bozulması istenmiştir.

1 - 647 sayılı Kanunun 19/4. maddesi ve fıkrası ve bu yasaya ilişkin tüzük hükümlerine göre cezaların yerine getirilmesi sırasında cezaevi komisyonlarının sıfatları ve ifa ettikleri görev açısından verdikleri kararlar idari nitelikte bulunup yargı denetimine tabi tutulmamış olmasına ve yazılı emir yoluyla bozulması istenen Sinop Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21.11.1975 gün ve 107 sayılı kararı münderecatına ve meşruten tahliyeden faydalandırılması gereken hükümlüler için süresi dolduktan sonra aranan önşartın bu yolda alınmış bir cezaevi komisyonu kararı bulunmasının iktiza etmesine göre içine aldığı gerekçeleriyle özel dairenin yazılı emre dayalı bozma isteğinin reddine ilişkin kararı usule ve yasaya uygun bulunmuştur.

Bu itibarla C. Başsavcılık itirazının reddine karar verilmelidir.

2 - Çoğunluğa karşı olan görüş ise meşruten tahliyelere mahal olup olmadığına karar verme yetkisi mahkemelere verilmiş olmasına göre sanığın bu yoldaki isteğinin süresi dolunca mahkemece karara bağlanması gerekir. Aksi halde, komisyonların olumsuz kararları ile bu konudaki yasanın öngördüğü yargı denetimi bertaraf edilmiş olacaktır. Böylece Yasa koyucunun güttüğü amaca aykırı bir sonuç doğacağından bu nedenle C. Başsavcılık itirazının kabulüne karar verilmesi gerektiği yolundadır.

SONUÇ : Açıklanan nedenle C. Başsavcılık itirazının reddine 16.2.1976 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972