DAVA : Öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırı davranıştan sanık (T)nin yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Bandırma Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 3/2/1976 günlü hüküm sanığın teyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek, 7/4/1976 gün ve 1335/1334 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 18/5/1976 günlü son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 1/7/1976 gün ve 1/2357 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna muhalefetten sanık (T)nin TCK.'nun 456/4, 62, 59, 72, 6136 sayılı Kanunun değişik 13. maddelerine istinaden mahkumiyetine ilişkin hükmü, özel daire; görevsizlik kararı vermek suretiyle oyunu açıklamış bulunan hakim (N.G.)nin son soruşturmaya iştirak ettirilmesi suretiyle CYUK.nun 22. maddesi hükmüne aykırı hareket olunmasından bozmuş ve mahkeme ise bazı gerekçelerle eski hükümde direnmiştir.

Dosyaya göre sanık hakkında yaralamaya teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna muhalefetten dolayı açılan kamu davası üzerine Bandırma asliye Ceza Mahkemesinden Hakim (N.G.) sanığı sorguya çekip delilleri toplandıktan sonra iddia makamının esas hakkındaki mütalaasını da benimseyerek ve mevcut delilleri gözönünde bulundurmak suretiyle yaralamaya teşebbüs fiilini öldürmeye teşebbüs olarak nitelendirip, sübut halinde TCK.'nun 448, 62, 31, 33 ve 6136 sayılı kanunun değişik 13. maddelerinin uygulanması için davanın görevli Bandırma Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.

Müretep Ağır Ceza Mahkemesinde hukuk ve ceza hakimlerinin bu mahkemenin tabii üyeleri olması karşısında son soruşturmanın açılması niteliğini taşıyan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen görevsizlik kararının bu mahkeme hakiminin Ağır Ceza Mahkemesi kuruluna katılmasına engel bulunmadığı esası, Ceza Genel Kurulunun 28/4/1974 günlü ve 20/20 sayılı kararında kabul edilmiş ise de aynı kararda ceza hakiminin reyini hiç bir suretle ihtisas etmemiş olması da şart olarak belirtmiştir. Bu önleyici durum inceleme konusu işte gerçekleşmiş olduğundan adı geçen hakimin ağır ceza mahkemesi kuruluna katılması usule aykırı görülmüştür.

Özel daire ilamındaki bozmaya, yukarıda açıklanan sebeplerden dolayı uymak gerekirken mahkemece eski hükümde direnilmesi yasaya aykırı bulunmuştur.

Bu itibarla sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün esası incelenmeksizin yukarıda açıklanan sebepten dolayı bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki istek gibi direnme hükmünün esası incelenmeksizin BOZULMASINA, depo parasının iadesine 12/7/1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972