DAVA : Adam öldürmekten sanık (A)nın yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Altında 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 18.4.1975 günlü hüküm re'sende temyize tabi olup sanığın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek, 11.11.1975 gün ve 2187/3566 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 19.3.1976 günlü son hüküm re'sende temyize tabi olup Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün onanması istemini bildiren 20.5.1976 gün ve 1853 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Damadını kasten öldürmekten sanık (A)nın TCK.nun 449/1, 51/1. maddelerince cezalandırılmasına ilişkin hükmü, özel daire; maktul kötü muamelesi sonucu babası olan sanığın evine sığınan karısını arzusu hilafına sanığın konut dokunulmazlığını bozarak evinin içinden kolundan tutup sürükleyerek zorla götürmek istemesi sırasında öldürülenin haksız ve ağır tahrik niteliğindeki bu eyleminin etkisi altında suçu işlediği anlaşıldığı cihetle, sanık lehine TCK.nun 51/2. maddesinin uygulanması gerekirken 51/1. ile cezadan indirme yapılması isabetsizliğinden bozmuş ve mahkeme ise bazı düşüncelerle ilk hükmünde direnmiştir.

Toplanan delillere ve oluşa göre öldürülen (M), şiddetli uyuşmazlığı nedeniyle evini terkederek babası sanık (A)nın evinde kalan karısı (B)yi yasal yollara başvurmadan bu yerden alıp götürmek istemiş, eşi ise bunu kabul etmeyerek direnmiş ve babası sanık (A)dan zorla götürülmesini önlemesi için feryat ederek yardım istemiştir. Sanık tabancasını alarak onların arkasından koşmuş, apartman merdivenlerinden müteaddit el ateş etmiştir. Maktul bu atışlara rağmen eşi (B)yi apartmandan 150 metre uzaklaştırarak kardeşinin kullandığı minübüse götürmek istemiş, bu sırada yetişen sanığın yaptığı atışlarla yaralanarak ölmüştür.

Maktul yasal yollara başvurmadan babası evine geçimsizlik nedeniyle sığınan eşini kendiliğinden ve zorla götürmek isterken kayın babası sanık (A) tarafından öldürülmüş olmasına göre bu haksız ve ağır kışkırtmadan dolayı TCK.nun 51/2. maddesi uyarınca sanığın cezasından indirme yapılması gerekir.

Bu bakımdan sanık vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kendiliğinden de temyize tabi direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

Çoğunluk görüşüne katılmayan Üye (O.M.K)nin düşüncesi ise; sanığın geçinemediği kocasından ayrılan kızı evine geldikten sonra onu almak için gelen damadını öldürmüş olmasına göre tahrikin tayin olunan derecesinde bir isabetsizlik bulunmadığı düşüncesiyle direnme hükmünün onanması yolundadır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme hükmünün isteğe aykırı olarak BOZULMASINA 14.6.1976 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972