 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1976/253
K: 1976/264
T: 31.05.1976
DAVA : (K)yi kasten öldürmekten sanık (D) hakkında, TCK.nun 448, 51/1, 59, 31, 33, 36, 40. maddeleri gereğince verilen mahkumiyet hükmünü, özel daire: Öldürülenin arkadaşı (M) ile birlikte geceleyin sanığın kızkardeşi ve ailenin diğer fertleri ile beraber oturduğu evin penceresine, eve ait çiti kırıp merdiven gibi kullanarak çıktığı sırada, meskenine vaki bu tecavüzü, çitin kırılmasında çıkan sesi duyarak olay yerine gelip ateş ederek maktulü vurup öldürmesinde, ağır tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektiren bir vehamet durumunun kabulü gerekirken, bu oluşa aykırı düşen bir gerekçe ile tahrikin adi nitelikte kabulünü, yasaya aykırı bularak bozmuş ve mahkeme ise bazı gerekçelerle evvelki hükümde direnmiştir.
Sanığın savunması, şahitler (Ha.), (H), (Me.)nin savunmayı doğrulayan şahadetlerine ve toplanan diğer delillere göre, öldürülenin olay gecesi yanında arkadaşı olduğu halde sanığın kızkardeşi ile birlikte oturdukları evin bahçesine girerek bahçe çitini kırıp merdiven gibi kullanarak evin penceresine çıktığı sırada, meskenine vaki bu tecavüzü o sırada omuzunda av tüfeği olduğu halde sürüsünü dağa götürmek üzere evlerinin kapısına çıkmış bulunan sanığın çitin kırılmasından çıkan sesi duyarak olay yerine gelip maktul ve arkadaşını görünce taşıdığı av tüfeği ile ateş ederek maktülü öldürdüğü anlaşıldığından, olayın bu cereyan şekli ve vahamet derecesine göre ağır tahrik hükümlerinin uygulanması gerekirken, oluşa ve delillere ters düşen bir gerekçe ile tahrikin adi olarak nitelendirilmesi yasaya aykırı görüldüğünden, sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki isteme aykırı olarak direnme hükmünün BOZULMASINA, gereksiz olarak yatırılan depo parasının sanığa iadesine 31.5.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.