 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1976/23
K: 1976/33
T: 02.02.1976
DAVA : TCK.nun 401. maddesine aykırı davranıştan sanık Müslüm'ün yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin Kadirli Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 7.5.1975 günlü hüküm sanık vekilinin temyizi üzerine yargıtaca yedinci ceza dairesince incelenerek 10.10.1975 gün ve 6565/6864 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeyi kapsayan 26.11.1975 günlü son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş koşuluda yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 20.1.1976 gün ve 7/454 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Ticaret maksadiyle filtreli tekel sigarasını başka illerden toplayıp Kadirli ilçesine satmak için getirmek suretiyle 1918 sayılı kanunun 25/3 ve 1177 sayılı kanunun 88/1. maddesine aykırılıktan sanık Müslüm'ün eylemi TCK.nun 401. maddesine aykırılık olarak nitelendirilmek suretiyle TCK.nun 401, 55/3 ve 31. maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin mahkeme hükmünü özel daire; oluşa toplanan delillere ve sanığın aksi sabit olmayan ikrarına göre eylemin 1177 sayılı kanunun 92. maddesine uyar mevattan bulunduğu ve sigaranın keyif verici maddeler olup TCK.nun 401. maddesinde mündemiç ammeye elzem olan erzak ve eşyadan olmadığı nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm tesisini yasaya aykırı olarak bozmuş, mahkeme ise bazı gerekçelerle evvelki hükmünde direnmiştir.
İncelenen dosyaya göre mahkemenin gerekçeli karara da atıf yapmayarak hükmün esasını oluşturan ve yüze karşı tefhim edilen kısa kararının 7.5.1975 tarihli 11/80 sayılı eski kararda direnilmesine ve o kararda belirtildiği veçhile tecziyesine ve 600 kuruş mahkeme masrafının sanıktan alınmasına yolunda bulunduğu yeniden bir hüküm kurmadığı anlaşılmıştır. Oysaki bozulan karar geçerliliğine ve yerine getirme yeteneğini yitirdiği yasa gereğidir. Uygulamalara göre direnmeye ilişkin de olsa bütün unsurlarıyle yeniden hüküm kurulması gerekir. Aksi hal ve mahkeme uygulaması ise CMUK.nun 260 ve özellikle 261. maddelerine aykırı görülmüştür.
Bu itibarla sanık vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün esası incelenmeksizin bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Tebliğnamedeki istek gibi direnme hükmünün esası incelenmeksizin yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA depo parasının geri verilmesine 2.2.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.