DAVA : Öldürmeye teşebbüsten sanık Seyfi'nin yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin Bursa 1.Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 10.6.1975 günlü hüküm katılanın temyizi üzerine yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek 16.9.1975 gün ve 2345/2991 sayılı ilamiyle bozulup yerine geri çevrilmiştir.

ilk hükümde direnmeyi kapsayan 28.11.1975 günlü son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi katılan tarafından istenilmiş koşulu de yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 14.1.1976 gün ve 1/4077 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunda okundu, gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Öldürmeye teşebbüsten sanık Seyfi'nin TCK.nun 456/2 ve 457/1. maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin mahkeme hükmünü özel daire;... uzunca bir süre önce duvar yüzünden aralarında anlaşmazlık bulunması nedeniyle olay gecesi sanığın evinin pencerisinden ayakkabısını bağlamakta bulunan mağdura hiçbir konuşma yapılmadan av tüfeği ile iki el ateş ederek hayati tehlike doğuracak derecede onu göğsünden ve elinden yaraladığı iddia, şehadet ve rapor, yapılan keşifle sabit olmasına göre suçun taammüden öldürmeye teşebbüs niteliğinde olduğu gözetilmeden 450/4, 62. maddeleri yerine 456/2 ve 457. maddelerle ceza tayinini ve yargılama giderlerinin eksik gösterilmesini yasaya aykırı bularak bozmuş mahkeme ise bazı gerekçelerle kastın öldürmek olmadığı yolundaki önceki hükümde direnmiştir. Ancak ;

Hükmün esasını oluşturan ve tutuklu sanığın yüzüne karşı okunup ve anlatılan kısa kararda "gerekçesi sonradan yazılması kararda gösterileceği üzere... bozma ilamında gösterilen bozma nedenleri mahkemesince verilen hüküm münderecatına karşı varit görülmediğinden evvelki hükümde ısrar olunmasına..." denilmek suretiyle yeni bir hüküm kurulmadan gerekçeli karar atıf yapılmakla yetinildiği anlaşılmıştır. Mahiyeti itibariyle bu kararın hükmün esasının tefhim edildiği anlamını taşımadığı kabul edilmiştir. Oysaki bozulan karar geçerliliğini ve yerine getirme yeteneğini yitirdiğini yasa gereğidir ve uygulamalara göre direnmeye ilişkinde olsa hükmün bütün unsurları ile yeniden kurulması gerekir. Aksi hal ve mahkeme uygulaması ise usulün 261. maddesine ve Yargıtay'ın yerleşmiş içtihadına aykırı görülmüştür.

Bu itibarla müdahilin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün esası incelenmeksizin bu yönden bozulmasına karar verilmelidir.

SDNUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki istek gibi direnme hükmünün esası incelenmeksizin usulün 261. maddesine aykırılıkta bulunulduğu gerekçesiyle BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 2.2.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972