 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1976/21
K: 1976/76
T: 23.02.1976
DAVA : Mer'aya tecavüzden sanık Raşit'in yapılan yargılaması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Sivrihisar) Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 5.6.1975 günlü hükmün, sanığın temiyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek, 23.9.1975 gün ve 3946/3967 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükmüde direnmeyi kapsayan 24.11.1975 günlü son hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 15.1.1976 gün ve 6/123 sayılı tebligatnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Köy mer'asına tecavüz suçundan sanık Raşit hakkında Sivrihisar Sulh Ceza MAhkemesince verilen hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince incelenerek TCK.nun 522. maddesinin uygulanmasında tecavüz edilen yerin değeri yerine yapılan zararın esas alınmasının yasaya aykırılığı nedeniyle bozulmuş, mahkeme ise bazı gerekçelerle eski hükümde direnmiştir.
TCK.nun 522. maddesi aynı Yasanın 10. babındaki mal aleyhine işlenen cürümlerde uygulanır. Bu babın yedi ayrı faslında yer alan cürümlerden bazıları menkul ve gayrimenkul malların kanuna aykırı olarak temellük edilmesi, yahut ona bilfiil sahip olunması, bazıları ise bu mallara zarar verilmesini amaçlar. Dava konusu olayda ise sanık köy mer'asının aynına müessir bir şekilde sürüp ekerek buraya sahip olmayı amaçlamıştır. Mal edinme kastıyla işlenen suçlarda TCK.nun 522. maddesi uygusu bakımından malın kıymetinin nazara alındığı, madde metninden açıkca anlaşıldığı gibi uygulamanın da bu yönde olduğu cihetle direnme hükmüne dayanak gösterilen gerekçede kanuni isabet görülmemiştir.
Bu itibarla sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün tebliğnamedeki istem gibi bozulmasına karar verilmelidir.
Çoğunluğa karşı üç üye : Mahkeme hükmünün doğru olduğundan onanması, sekiz üye de bozma gereği tenkide alınarak hükmün onanması yolunda oy kullanmışlardır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün tebliğnamedeki istem gibi bozulmasına, depo parasının iadesine 9.2.1976 gününde gerekli yasal çoğunluk sağlanamadığından 23.2.1976 gününde yarıyı geçen çoğunlukla karar verildi.