DAVA : Adam öldürmeye teşebbüsten sanık (E)nin yapılan yargılaması sonunda : hükümlülüğüne ilişkin (Sivas 2. Ağır Ceza Mahkemesin)den verilen 23.9.1975 günlü hüküm, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek, 30.12.1975 gün ve 3156/4180 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 24.2.1976 günlü son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sırasında sanık tarafından istenilmiş, koşulu'da yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 18.3.1976 gün ve 1/1036 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Adam öldürmeye teşebbüsten sanık (E) nin eylemine uyan TCK.nun 448, 62, 61/1, 55/3 ve 59. maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin hükmü özel daire, 7.11.1974 günü asliye ceza hakimi olarak duruşmaya çıkan hakim (A) nın 19.8.1975 günlü oturuma ağır ceza mahkemesi üyesi olarak iştirak ettirilmesi suretiyle usulün 22/2. maddesine muhalefet edilmesini yasaya aykırı bularak bozmuş, mahkeme ise bazı gerekçelerle ve bu arada Yargıtay incelenmesinden geçmiş bir başka dava dosyasını da dayanak olarak evvelki kararında direnmiştir.

CMUK.nun 22/2. madde ve fıkrası sarahatına davanın Ağır Ceza Mahkemesi'nce Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği görevsizlik kararı ile intikal etmesine CMUK.nun 263/2. madde ve fıkrası münderecatına Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen bu kararın son tahkikatına açılmasına dair olan bir kararın bütün neticelerini hasıl etmesine ve aynı koşullara tabi olmasına, direnmede ileri sürülen genel kurul kararının olayla bir benzerliği bulunmamasına dosya içinde mevcut bir başka dosyadaki halin ise yanlış emsal niteliğinde olup emsal teşkil edemeyeceğine, olayımızda Asliye Ceza Mahkemesinin 7.11.1974 günlü oturumuna katılan hakim (A) nın sanığı ve tanıkları dinleyerek sonucunda bir ara kararı ile bazı hususların ikmaline ve burada tutukluluk halinin devamına da karar vererek esaslı işlemlerle düşüncesini de açıklamış bulunmasına ve 263. maddeye göre durumunun sorgu hakimi (müstantik) mesabesinde sayılmasını gerektirmesine ve ayni hakimin Ağır Ceza Mahkemesi'nin C.Savcısının esas hakkında mütalaası gibi esaslı işlemleri kapsayan ve sanığın tutukluluk halini de inceleyen 19.8.1975 günlü oturumunda da kurula katılmasına bu durumun ise yukarıda açıklanan gerekçeler karşısında usulün 22/2. maddesine aykırılık teşkil etmesine göre; mahkemenin özel daire bozmasına uyacağı yerde bazı gerekçelerle evvelki kararında direnmesi usule ve yasaya aykırı görülmüştür.

Bu itibarla sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile sair cihetler incelenmeksizin direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenle tebliğnamedeki istek gibi sair cihetleri incelenmeksizin direnme hükmünün BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 12.4.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972