DAVA : Adam öldürmek, 6136 sayılı Kanununa aykırılık, sarhoşluktan sanık M nin yapılan yargılanması sonunda : Hükümlülüğüne ilişkin (Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 25.12.1975 günlü hüküm, C. Savcısı ve katılanın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince incelenerek, bozulmasına dair verilen 17.2.1976 gün ve 433/580 sayılı ilama karşı C. Başsavcılığınca, 1. Ceza Dairesinin bozma kararının kaldırılarak hükmün onanması istemini bildiren 2.3.1976 gün ve 409 sayılı itiraz yazısıyla dosya birinci Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Öldürmekten sanık M nin TCK.nun 455/1 inci maddesi gereğince mahkumiyetine ilişkin hükmü özel daire; ...ancak; A) sanık tabanca ile oynarken maktulün ikazına karşılık...sana da atarım,... diyerek tetiğe ve emniyetine basması sonucu tabancasıyla maktulü baş bölgesinden vurup öldürmesinde kastın aşikar şekilde belirlenmesine rağmen yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle sanığın öldürme suçunun niteliğinin tayininde hataya düşülmesini yasaya aykırı bularak bozmuştur.

C. Başsavcılığı itirazında : Olay 21.12.1974 günü gecesi saat 23-24 sıralarında meydana gelmiştir. Sanık askerden izinli gelen arkadaşı E ile M nin evine gidip saat 19.00'a kadar oturup 4 şişe rakı içerek sarhoş vaziyette kahveye gelmişler, burada şahit P, M ve maktulle buluşup birlikte oturmuşlar ve bira içmişlerdir. Kahveden hep beraber çıkmışlar, E ayakta duramayacak kadar sarhoş olduğundan evine götürülüp yatırılmıştır.

Sanık diğer arkadaşları ve maktul kooperatif binasının önüne doğru şarkı söyleyerek yürümüşler, bu arada sanık üzerinde bulundurduğu tabancasıyla havaya iki el ateş, etmiş, maktul sanığa tabancanın emniyetini kapa bir kaza yapacaksın diye ikaz etmiş, sarhoş olan sanık sana da atarım diyerek elinde tabanca patlamış ve maktul vurulmuştur.

Olayda herhangi bir husumet ve niza mevcut değildir. Tamamen sarhoşluk saikiyle işlenmiş hatta vurulma sonucu sanık donup kalmış, arkadaşlarının kaç demesi üzerine olay mahallinden uzaklaşıp sabahleyin teslim olmuştur. Şahit E, M, Ç ve P kazaen vurdu, çok sarhoştu, araları açık olsa idi beraber gelmezlerdi diyerek beyanda bulunmuşlardır. Olay mahallinde keşif yapılmamış, kurşun maktulün sol zigomatik bölgesinden girmiş, sağ kulak kısmından çıkmıştır. Tarafların durumuna göre tevcih yapılıp yapılmadığı hususları da açıklanmamıştır. Keşifle bu husus aydınlatılmadan tevcih yapıldığının kabulü ile kasten işlendiği sonucuna varılması olay mahiyetinin bir kere de yüksek genel kurulca teemmül ve incelenerek özel dairece vaki bozma kararının kaldırılması ve mahalli hükmün onanması istenilmiştir.

1 - Dosyaya, toplanan delillere ve özellikle olayın yakın tanıkları olan P, Ç, M, Y ve E nin yemini, beyanlarına nazaran; samimi biri arkadaş gurubundan sanığın da bulunduğu bir bölümünün aşırı derecede sarhoş oldukları, içlerinden E nin ayakta duramayacak hale gelmesi üzerine yatmaya eve götürdükleri, sanığın yolda sarhoşlukla ve keyfi için tabancasını çekip havaya iki el ateş ettiği ve E evine bırakılırken diğer gurubun kooperatif binası önünde beklediği, bu sırada yine sarhoşluk saikiyle tabancasını çıkarıp oynamaya başlayan ve Y nin beyana göre ölenin kendisine iki defa tabancanın emniyetini kapa, kaza yapacaksın diye hitap etmesi üzerine sanığın gülerek (sana da atarım ha) dediği sanığın yolda sarhoşlukla ve keyif için tabancasını çekip havaya iki el ateş etmiş bu sırada sağında duran İ nin zigomatik bölgesine isabet ederek derhal ölmesine sebebiyet verdiği anlaşılmaktadır.

Bütün tanıklar; olayın bir kaza eseri ve sanıkla maktulün çok iyi arkadaş oldukları, aralarında bir kırgınlık olmadığı, ne olay sırasında ne de evvel hiçbir çekişmeleri bulunmadığı, maktulün ikazı üzerine sanığın (sana da atarım ha ) derken gülerek hitap ettiği, esasen (E) yi kaldıralım derken sanığın onu arzuladığı ve aralarında bulunması için böyle konuştuğu, yoksa götürülüp yatırılmasından dolayı münfail olmadığı yolunda, müttefikan beyanda bulunmuşlardır.

Gece vakti çok sarhoş olan bir şahsın çömelirken ölenin ikazı üzerine tabancası ile meşgul olduğu bir sırada ve belki de emniyete alması çabası ile tetiğe basınç yaptığı bir anda patlayan tabancayı kasten ve öldürmek maksadıyla ölene tevcih ederek ateş ettiğine ilişkin en ufak bir delil bulunmamaktadır. Olay ani ve beklenmedik bir sonuçla vukua gelirken tanıklar ve hatta sanık bile başlangıçta gerçeğe inanamamışlardır.

Bu durumda sanığın öldürmek kastıyla haraket ettiğinin kabulü şahadete ve delillere ters düşer ve mücerret tabancanın özelliği ve sarhoşluk hali, tedbirsizlik ve dikkatsizlikle vukua gelen bir olayı kasten işlendiğini kabule sevk edici bir neden olamaz.

Müdahilin ölenin daha önceleri kendisini sanığın takip ettiğine vesaireye ilişkin beyanları da bulunduğu yolundaki hiç bir delille doğrulanmayan iddiası kamu tanıklarının ifadeleri karşısında yerinde görülmemiştir. Esasen ölenin böyle bir endişesi ve aralarında en ufak bir husumet bulunsa idi gece yarısı elinde silahı ile rastgele ateş eden ve sarhoş olan böyle bir kimsenin yanında bulunmaması gerekirdi. Aksine onunla birlikte gezmesi, şarkı söylemesi ve hatta samimiyetine güvenip ikazda bulunması böyle bir ihtimale yer bırakmamaktadır.

Bu nedenlerle mahkemenin eylemi tedbirsizlik ve dikkatsizlikle ölüme sebebiyetle niteleyen takdiri usule ve yasaya uygun bulunduğundan C. Başsavcılığının itirazının kabulüne ve özel daire bozma ilamının kaldırılmasına ve hükmün onanmasına karar verilmelidir.

2 - Çoğunluğa karşı olan görüş ise; sanık daha evvel suç teşkil eden bir şekilde meskun mahalde silah boşaltmış ve yasal neticelerini düşünmemiştir. Aynı sorumsuzluk duygusu içinde bir kaza yaparsın emniyeti kapa diyen maktulü sarhoşluğun yarattığı ani bir davranışla sana da atarım diyerek kastını ve o anda verdiği öldürme kararını açıkladıktan sonra kasten ve iradi hareketle tabancasını tevcih edip ateşlediği özellikle tabanca muayenesine dair ekspertsiz raporu ile anlaşılmaktadır. Bu nedenle çoğunluğa karşı olan üyeler özel daire bozma ilamı yerinde görüldüğünden itirazın reddine karar verilmesi gerektiği yolunda oy kullanmışlardır.

SONUÇ : Açıklanan nedenle C. Başsavcılık itirazının kabulüne, Yargıtay birinci Ceza Dairesinin 17.2.1969 gün ve 433/580 sayılı bozma ilamının kaldırılmasına ve Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.12.1975 gün ve 17/218 sayılı kararının ONANMASINA, müdahilin depo parasının gelir yazılmasına 12.4.1976 gününde gerekli yasal çoğunluk sağlanmadığından 3.5.1976 gününde yarıdan bir fazlayı geçen çoğunlukla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972