DAVA : Sanıklara cürümlerini söyletmek için işkence yapmaktan sanık Sezai'nin yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Uşak Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 31.3.1975 günlü hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek, 24.9.1975 gün ve 3451/5718 sayılı ilamıyla bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeyi kapsayan 23.12.1975 günlü son hükmün Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığının hükmün onanması istemini bildiren 23.2.1976 gün ve 8/1651 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Cürümlerini söyletmek için müdahil ve arkadaşına işkence yapmak suçundan sanık polis memuru Sezai hakkında bozmaya uyularak TCK.nun 243/1, 59, 243/1, 59, 40 maddeleriyle hükümlülüğüne ilişkin olarak verilen hüküm sanığın temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenerek (müdahil Mehmet ve arkadaşı Haydar'ın işledikleri hırsızlık suçları dolayısıyla Uşak Ağır Ceza Mahkemesine ait 1974/190 esas sayılı dosyada ikrarlarını kapsayan ifadeleri polis memuru İsmail Asliye Ceza Mahkemesine ait 974/892 esas sayılı dosyada polis memuru Cemal tarafından tesbit edilmiş ve bu ifadeler kısmen değişik olarak C. Savcılığında ve Sulh Hakimi huzurunda da ilgililer tarafından tekrarlanmış ve zikrolunan dosyalarda diğer delillerle birlikte değerlendirilerek kurulan hükümlere dayanarak yapılmış ve verilen karar da Yargıtay 6. Ceza Dairesince onanarak kesinleşmiştir

Bozmadan sonra dinlenen tanıklar kabul hilafına iddiaları doğrulamadığı gibi sanığın müdahil ve arkadaşının suçunu söyletmek kastıyla işkence yaptığı hususunda suçları sabit görülerek cezalandırılan mağdurların iddiası ve suç arkadaşları tanık Rahmi'nin şüpheyle karşılanması doğal görülen şahadetinden başka kesin delil bulunmamaktadır.

Diğer yandan dosyadaki tutanaklara göre sanık polis memurunun müdahillerle ilgili hırsızlık tahkikatı sırasında yer gösterme işlemlerinde ve suçun maddi delillerinin araştırılmasında görev yaptığı anlaşılmaktadır.

Bir suç fiilinin suçunu mücerret kabul etmesiyle hazırlık tahkikatının tamamlanmasının her zaman mümkün olmadığı suç aletinin ve suçun maddi delillerinin elde edilmesi için gösterilen çabalar cümlesinden olarak şahısların nezarete konduğu ve hatta doğru olmamakla beraber bir yönden tazyik ve iskence edildikleri çoğu zaman ve bilhassa hırsızlık olaylarında çalınan malın veya paranın bulunması için bu tutuma çok rastlandığı görülmekte ve bu eylemleri tesbit edildiği TCK.nun 245. maddesiyle tecrim edilmektedir.

Sanığın cürmü söyletmek maksadıyla eza ve cefa ettiği kesin olarak saptanmadığından dosyadaki tüm delillerden cürmün delillerini elde etmek ezcümle hırsızlık yaptıkları yerleri göstermek fiilin ika şeklini aydınlatmak maksadıyla mağdurlara eza ve cefa yaparak kötü muamelede bulunmaktan ibaret hareketi TCK.nun 245. maddesine uyarken yazılı şekilde aynı yasanın 243. maddesiyle cezalandırılması'nın yolsuzluğu nedeniyle bozulmuş mahkeme ise bazı gerekçelerle eski hükümde direnmiştir.

1 - Yargıtay Ceza Genel Kurulunda duruşma yapılabileceğine ilişkin CMUK.nun bir hüküm bulunmadığından sanık vekilinin duruşmalı inceleme isteğinin reddine oybirliğiyle karar verilerek yapılan inceleme sonunda ;

1 - Sanık polis memurunun, hırsızlık suçunun sanıkları müdahil ve arkadaşını karakola celbederek çırılçıplak soyduktan sonra üzerine de soğuk su döküp copla dövdüğü ve vücutlarının muhtelif yerlerini yanan sigara ile yakıp dağladığı, müdahil ve arkadaşlarının açıklamaları, tanık R. İşgöre'nin davanın tüm aşamalarındaki sanığı suçlar nitelikteki tanıklığı, müdahil ve arkadaşının dövülmek ve vücutları sigarayla yakılmak suretiyle müessir fiile maruz kalmış oldukları maddi olayı tesbit ve tevsik eden tabip raporu ve fotoğraflar gibi delillerden anlaşılmıştır. TCK.nun 243/1. maddesi, memurunun bir suçtan sanık olanlara suçlarını söyletmek için işkence yapmasını yahut zalimane veya gayri insani veya haysiyet kırıcı muamelelere başvurmasını tecrim etmiştir.

TCK.nun 243 ve 245. maddelerindeki suç sayılan fiiller nitelikleri itibarıyla birbirinden tamamen farklıdır. Görevi icabı sanık, hırsızlıktan sanık olan müdahili ve arkadaşını karakol nezarethanesine sokarak hazırlık tahkikatı sırasında suçlarını söyletmek (suçlarını söyletmeyi içine alan suç yerini göstermek, delillerini tesbit etmek) için elbiselerinden tamamen tecrit ettikten sonra üzerlerine soğuk su dökerek copla dövmesi, kıçlarına cop sokmaya yeltenmesi ve vücutlarının göbek nahiyesi de dahil sigara ateşiyle yakılarak dağlanması şeklindeki dava konusu eylemlerinin 243. maddedeki işkence zalimnane muamele veya haysiyet kıricı birer eylem niteliğinde olduğu izahtan varestedir. Bu fiilleri TCK.nun 245. maddedeki bir kimseye suimuamele veya cismen eza yahut darp ve cerh şeklinde kabul ve nitelemeye imkan yoktur.

Dosya ve deliller itibarıyla fiili, TCK.nun 243/1. maddedeki suç şeklinde niteleyen direnme hükmünde kanuna aykırı bir cihet görülmemiştir.

Bu itibarla sanık vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.

2 - Çoğunluğa karşı olan görüş ise fiilin TCK.nun 245. maddesindeki efrada suimuamele şeklinde olduğu kabul edilen özel daire bozma ilamının kanuna uygun olduğu yönündedir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle sanık vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle direnme hükmünün tebliğnamedeki istem gibi onanmasına depo parasının irat kaydına 8.3.1976 tarihinde yasal çoğunluk sağlanamadığından 22.3.1976 gününde yarıdan bir fazlayı geçen çoğunlukla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972