DAVA : Davacı, hizmet süresine göre noksan ihbar öneli verilmek suretiyle iş akdinin bozulduğundan bakiye ihbar tazminatı ile 2 haftalık kıdem tazminatı, fazla çalışma parası ve hafta ve genel tatil ücretlerini istemiştir.

Davalı, Sille Bucağı ile 15 dakika gibi kısa mesafeli Konya arasında servis şoförlüğü yapan davacının belediye encümenince kararlaştırılan hareket saatleriyle ilgili tarifeye uygun saatlerde hareket etmediklerinden, ihtara rağmen görevlerini aksattıklarından belediye meclisi kararı ile 15 gün iş arama izni verilerek haklı sebeble işten çıkarıldığından ihbar ve kıdem tazminatı alamıyacağını, fazla çalışması olmadığını, hafta ve genel tatillerde de çalışılmadığını savunmuştur.

KARAR : 1 - Gerçekten, davalı tanıkları davacının belediye encümenince kararlaştırılan hareket saatlerine uygun şekilde çalışmadıklarını bildirmişlerdir. İş Yasasının 17/II-g maddesinde, hatırlatıldığı halde görevini yapmamak halini işveren için haklı bozma sebebi saymıştır. Aynı yasanın 35/e maddesi ayrık olmak üzere, davacı normal çalışma süresi içinde seferleri aksatmışsa bunun haklı bozma sebebi sayılacağının dikkate alınmaması yerinde değildir.

2 - Hafta tatilinde münavvebe ile çalışmışsa, haftanın tatilden önceki günlerinde sürekli olarak 48 saat çalışmışsa, hafta tatilindeki çalışma süresi fazla mesai olur ve % 50 zamlı ödemeye hak kazanır.

3 - Dava tarihinden sonra çıkan 1957 Sayılı Yasa ile beher sene için 30 günlük ücret tutarında kıdem tazminatı kabul edilmiş isede; davacı dilekçesinde açıkça 2 haftalık kıdem tazminatı istemiştir. O halde isteğe balğı olarak hüküm verilmesi gerekir.

4 - Gerek davacı ve gerekse davalı tanıkları günlük veya haftalık fazla çalışma saati hakkında kesin beyanda bulunmamışlardır.

İş Yasasının 64 üncü maddesinde çalışma süresinden sayılmayan ara dinlenme esasları, gerek Sille'den, gerek Erenköy'den ve Konya'dan kış ve yaz saatlerine göre düzenlenen hareket saatleri arasındaki uzaklık gözönüne alınarak davacının ne kadar fazla çalışması gerektiğinin bilirkişi aracılığiyle tetkik edilerek sonucuna göre karar vermesi icap eder.

5 - Davacının 1974 Ocak- Nisan ayları arasında ihtirazi kayıd dermeyan etmeksizin fazla mesai parası aldığı anlaşılmaktadır. Artık bu aylar için daha fazla çalışma parası isteyemez.

6 - Mahkemenin kabul şekline göre bilirkişi raporunda davalı idarece ödenen fazla çalışma parası düşünüldüğü halde hüküm yerinde bunun gözönüne alınmamış olması bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeblerle davalı yararına BOZULMASINA, ve temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 5.5.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972