 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1976/1958
K: 1976/9157
T: 09.03.1976
DAVA : Taraflar arasındaki çalışmayan hafta ve genel tatil gündelikleri, eksik ödenen yıllık ücretli izin ve fazla çalışma parası ile ihbar ve iş bitirme tazminatının ödetilmesi davasının sabit olmadığından reddine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili müvekkilinin aylıklı işçi statüsü ile işe alındığı halde sonradan saat ücretli yevmiyeli personel statüsü uygulandığından ve bu şekildeki ücret sistemine çalışmayan hafta ve genel tatil ücretleri dahil bulunmadığından, bu tatil ücretleri ile yevmiyeli personelde günlük ücretin 30'a değil, 26 ya, saat ücretinin aylık ücretin 240'a değil, 208'e bölünmesi suretiyle tesbiti gerekeceğinden eksik ödenen fazla mesai ücret farkı ile yine eksik ödenen izin parası ihbar ve iş bitirme tazminat farkını istemiştir.
Davalı taraf ise, davacının maktu brüt aylıkla işe alınıldığını, bordrolarda bazı kesintiler yapılmışsa bunun ücret niteliğini değiştirmiyeceğini ve ibraname verildiğini savunmuştur. Mahkeme ibra belgesine dayanarak davayı reddetmiştir. İbraname her türlü kanuni haklar saklı tutulmak kayıt ve şartı ile verildiğinden istenen kanuni hakların ibraname kapsamı içinde kaldığı düşünülemez.
Ancak davacının celbedilen belgelerinden aylık brüt ücretle yani maktu aylıkla işe alındığı anlaşılmaktadır. Bu sebepledir ki davacı vekili de dilekçesinde müvekkilinin işe alınırken aylıklı personel statüsünün tatbikinin düşünülmüş olduğundan bahsetmiştir. Dosyaya ibraz edilen ve bordro niteliğinden ziyade puvantaj niteliği taşıyan çizelgelerde aylık çalışılan günler yanında günlük çalışmaların saat miktarının da gösterilmesi ve çoğu kez hafta ve genel tatillerle ilgili olmayan bazı kesintilerin işaretlenmesi ve yapılması iş sözleşmesinde mevcut olan maktu aylık niteliğini değiştirmez.
Bu durumda davacı ancak iş Kanununun 45. maddesinin öngördüğü hastalık, izinli ve sair sebeplerle mazaretli olduğu günlerle çalışılmayan hafta ve genel tatil günlerinden almadıkları ücretleri varsa bunları isteyebilir.
Mahkemenin bu yönleri gözönünde tutmaksızın ibra belgesine dayanarak davayı reddetmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten davacı yararına BOZULMASINA ve davacı yararına takdir edilen 1.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 9.3.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.