DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı, kıdem tazminatının hesabında bazı yan ödemelerin nazara alınmadığını ileri sürerek ödenmeyen kısmın tahsilini istemiştir.

Davalı cevabında İş Kanununa göre kıdem tazminatına in'ikası icab etmeyen ve daimilik arzetmeyen sosyal yardımlarında kıdem tazminatının hesabında nazara alındığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.

Mahkeme bilirkişi raporuna dayanarak isteği aynen hüküm altına almıştır.

1475 sayılı Kanunun 26. maddesi işçiye sağlanan para ve para ile ödenmesi mümkün akdi ve kanundan doğan menfaatler de gözönünde tutulur hükmünü getirmiştir. Bu husustaki 15.5.1957 tarihli ve 13 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre de kıdem tazminatına aksetmesi gereken sosyal yardımların daimilik arzetmesi icabeder.

Bilirkişi raporunda yıllık ücretli izni, taşıt yardımını, salon, sinema ve taksitle satış ordinosu gibi daimilik arzetmeyen ödemeleri de kıdem tazminatının hesabında nazara almış; mahkemece de bu rapor hükme esas alınmıştır. Yıllık ücretli izin esasen bir ücrettir. Yukarda sayılan diğer ödemeler de daimilik arzetmez ve kıdem tazminatının hesabında nazara alınmaz. SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarda yazılı sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 28.9.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972