 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1976/14270
K: 1976/17721
T: 10.09.1976
DAVA : Davacı, eksik ödenen fazla çalışma parasının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438. maddesi uyarınca duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşuldu:
KARAR : Davacı, işyerinde ara dinlenmesi verilmeden 12 saat çalıştığını, 8 saatin üstündeki çalışmaları için kendisine 4 saat yerine 3 saatlik fazla mesai parası verildiğinden söz ederek eksik ödenen 1 saatlik paranın ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme davayı kabul etmiştir. İş yasasının 64. maddesinde 8 saat veya daha fazla süreli işlerde 1 saatlik ara dinlenmesi verileceği hükmü vardır.
Kabule göre yemeğin çalışma yerinde yenmiş olması davacının anılan yasada öngörülen ara dinlenmesinden yararlanmadığını göstermez. Kaldı ki yemek ve benzeri ihtiyaçlar giderilmeden hergün fasılasız 12 saat çalışma yapıldığı iddiasıda hayatın normal akışına ve beşer takatine uygun düşmez.
Bundan başka davalı davacının, 11 saatlik çalışma dışında bir çalışma yapmadığını ve nitekim davacı günlük çalışmalarının 11 değil 12 saat olduğu şekilde ihtirazi bir kayıt dermeyan etmeden ücret tediye bordrolarını imza ederek 3 saate ilişkin fazla çalışma parasını aldığını savunmuştur.
Gerçekten ihtirazi kayıt dermeyan edilmeden imzalanan ücret tediye bordrolarında fazla mesai karşılığının ödendiğinin yazılı bulunması o aylardaki fazla mesainin bu miktara münhasır olduğunu gösterir.
O halde, anılan bu hususlar gözetilmeden mahkemece yeterli olmayan şahadete dayanılarak davanın kabul edilmiş olması yasalara ve uygulamalara aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarda yazılı sebeblerden davalı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 10.9.1976 gününde oybirliğiyle karar verildi.
