 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1976/9792
K: 1976/12151
T: 25.10.1976
DAVA : Tapulama sırasında 3528 parsel sayılı 22600 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz kazandırıcı zamanaşımı zilyedliğine dayanılarak davalıların murisi (Ö) adına tesbit edilmiştir. İtirazı tapulama komisyonunca red edilen davacı taşınmazın kendisine hibe edildiğini ileri sürerek dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir:
KARAR : Davacı taraf hibeye dayanmıştır. Gerçekten Borçlar Kanununun 237. maddesi hükmünce bağışlamanın geçerli olabilmesi için bağışlanan şeyin lehine bağışlanana teslimi gerekir ise de Medeni kanunun 892. maddesinde temlik eden özel bir nedene dayanarak zilyed olmakta devameder ise zilyedliğin teslim olmaksızında iktisap olunabileceği öngörülmüştür. O halde tarafların bağışlama sırasında birlikte oturup oturmadıkları, birlikte oturmanın gerektirdiği zaruretle taşınmaz malın bağışlamanın zilyedliğinde kalıp kalmadığı ve Medeni Kanunun 892. maddesinde öngörülen koşulların davacı yararına gerçeklerin gerçekleşmediği araştırılmak ve deliller hep birlikte takdir edilip sonucuna göre bir karar verilmek gerekir iken mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz ve davacının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve 766 sayılı Tapulama Kanununun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına mahal olmadığına 25.10.1976 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.